Άρα, είσαι υπέρ των αλλαγών μέσα μας;
Ακριβώς. Φτάνει να έχουμε τα κότσια να αλλάξουμε. Ο μεγαλύτερος εχθρός της ωριμότητας είναι η συνήθεια.
Τι θα απαντούσες σε όσους λένε ότι στην ελληνική μουσική τίποτα δεν είναι όπως παλιά;
Τι είναι ίδιο, δηλαδή; Όλα έχουν αλλάξει. Για ποιο λαϊκό τραγούδι μιλάμε; Ποιος είναι ο λαϊκός άνθρωπος σήμερα; Ο λεγόμενος λαϊκός κόσμος έχει μεταλλαχθεί, λόγω κρίσης κυρίως. Δεν θέλει καθόλου κάτι που θα του θυμίσει την κατάστασή του. Θέλει να ξαλεγράρει, να χορέψει, να πετάξει λουλούδια. Αυτό είναι καθαρά ελληνικό και καλώς υπάρχει. Για εμάς όμως που ασχολούμαστε με τη μουσική, υπάρχει και το άλλο κομμάτι, αυτό που θέλουμε να εξελιχθεί. Τις κάναμε τις επιτυχίες, ωραία. Τώρα, όμως, τι κάνουμε; Σκέφτομαι τον Μπόουι, είχε γράψει ιστορία, αλλά δεν έπαψε μέχρι το τέλος να αναζητάει έμπνευση - και όχι με τον λαϊκίστικο τρόπο που βλέπουμε στην Ελλάδα.
Πώς τον εννοείς τον λαϊκισμό;
Ως ευκολία. Στα πάντα. Βλέπουμε προγράμματα αναμενόμενα, τα ίδια και τα ίδια. Σαν άνθρωπος της μουσικής, πληγώνομαι. Το live δεν είναι εύκολο πράγμα. Είναι τέχνη άλλη, μοναδική. Μπορεί να είσαι εξαιρετικός μουσικός, συνθέτης, τραγουδιστής και να κάνεις χάλια live εμφανίσεις.
Που είναι και μονόδρομος πια, με την έλλειψη της δισκογραφίας...
Ναι, υπάρχουν μόνο τα... YouTube. Εσύ έχεις μείνει άυπνος τρεις εβδομάδες για να ακούγεται σωστά το μπάσο στο τραγούδι σου, για να έχει την τέλεια ενορχήστρωση, και ο άλλος, τελικά, το ακούει μέσα από τα ηχειάκια του laptop ή μέσα από το κινητό του, με τον κόσμο γύρω του να ουρλιάζει! Ζούμε στην εποχή της πιο προηγμένης τεχνολογίας και ο κόσμος δεν ακούει καν στερεοφωνικά τη μουσική. Τρομερό! Ορίστε που δεν κάνει μόνο καλό η εξέλιξη (σ.σ.: γελάει). Αλλά, εντάξει, η χαρά μου είναι ότι το επέλεξα αυτό: να μην κοιμηθώ για τρεις μήνες για να έχω την παραγωγή που θέλω.
