ΠΡΟΤΑΣΟΦ, ΣΤΟΪΚΑ ΚΑΙ ΠΕΤΚΟΒΙΤΣ
Καλημέρα μάγκες. Καθόμουν χθες το βράδυ και σκεφτόμουν ποιοι είναι οι τρεις καλύτεροι ξένοι ποδοσφαιριστές που έχουν περάσει από την «Βασίλισσα του Βορρά». Η απάντηση που μου ήρθε αμέσως στο μυαλό είναι ο Ολέγκ Προτάσοφ, ο Στέφαν Στόϊκα και Μίλοε Πέτκοβιτς. Αυτό που ενώνει αυτούς τους τρεις είναι
ότι έπαιξαν στην ίδια ομάδα το 1996. Α! ρε μέγιστε πρόεδρε Βασίλη Τσαμήτρο, τι παικταράδες μας είχες φέρει τότε; Για τον Ρώσο τι να πω; Ένα μεγάλο 9αρι της εποχής που είχε άψογη τεχνική κατάρτιση και ζωγράφιζε την μπάλα στα δίχτυα. Μεγάλη παικτούρα και εγκεφαλικός ποδοσφαιριστής. Μοιριζόταν την φάση και ήταν πάντα στην κατάλληλη θέση για να σκοράρει. Από την άλλη πλευρά, ο Ρουμάνος, θεωρώ πως όχι μόνο ήταν ένας από τους καλύτερους ξένους παίκτες που έχουν περάσει ποτέ από τη Βέροια, αλλά ίσως ήταν και ο πιο ποιοτικός ποδοσφαιριστής που έχει φορέσει την φανέλα της ομάδα μας. Γρήγορος, μπουκαδόρος, με τέλεια ντρίπλα και πάσα ακριβείας. Ακόμα και οι σέντρες του από δεξιά, «ξύριζαν» τις αντίπαλες άμυνες. Και φτάνουμε στον Γιουγκοσλάβο. Παικταράς από τους λίγους. Μπορεί να ήταν κοντός, αλλά στο κέντρο ήταν κυρίαρχος. Μεγάλη προσωπικότητα, αυτό που λέμε το πραγματικό 10αρι. Χαμηλό κέντρο βάρους, τεχνίτης και τρομερός πασαδώρος. Αν και θα φανεί λίγο υπερβολικό, είχε ένα στυλ «Μαραντόνα» μέσα στο παιχνίδι του. Όλοι σας και μόνος μου. Δεν μασούσε με τίποτα και με δυο τρεις κινήσεις του, κατάφερνε να αλλάξει την ροή του παιχνιδιού. Είχε καλά πόδια και έβλεπε γήπεδο. Μπαλιές διαβήτης που οι περισσότερες γινόντουσαν γκολ. Πραγματικά αυτόν τον πάικτη τον θαύμαζα πολύ και είναι κρίμα που δεν έπαιξε στο εξωτερικό. Πιστεύω πως είχε τα προσόντα να κάνει μεγάλα πράγματα. Και έτσι για να γουστάρετε λιγάκι, δείτε τα παρακάτω βίντεο:
ότι έπαιξαν στην ίδια ομάδα το 1996. Α! ρε μέγιστε πρόεδρε Βασίλη Τσαμήτρο, τι παικταράδες μας είχες φέρει τότε; Για τον Ρώσο τι να πω; Ένα μεγάλο 9αρι της εποχής που είχε άψογη τεχνική κατάρτιση και ζωγράφιζε την μπάλα στα δίχτυα. Μεγάλη παικτούρα και εγκεφαλικός ποδοσφαιριστής. Μοιριζόταν την φάση και ήταν πάντα στην κατάλληλη θέση για να σκοράρει. Από την άλλη πλευρά, ο Ρουμάνος, θεωρώ πως όχι μόνο ήταν ένας από τους καλύτερους ξένους παίκτες που έχουν περάσει ποτέ από τη Βέροια, αλλά ίσως ήταν και ο πιο ποιοτικός ποδοσφαιριστής που έχει φορέσει την φανέλα της ομάδα μας. Γρήγορος, μπουκαδόρος, με τέλεια ντρίπλα και πάσα ακριβείας. Ακόμα και οι σέντρες του από δεξιά, «ξύριζαν» τις αντίπαλες άμυνες. Και φτάνουμε στον Γιουγκοσλάβο. Παικταράς από τους λίγους. Μπορεί να ήταν κοντός, αλλά στο κέντρο ήταν κυρίαρχος. Μεγάλη προσωπικότητα, αυτό που λέμε το πραγματικό 10αρι. Χαμηλό κέντρο βάρους, τεχνίτης και τρομερός πασαδώρος. Αν και θα φανεί λίγο υπερβολικό, είχε ένα στυλ «Μαραντόνα» μέσα στο παιχνίδι του. Όλοι σας και μόνος μου. Δεν μασούσε με τίποτα και με δυο τρεις κινήσεις του, κατάφερνε να αλλάξει την ροή του παιχνιδιού. Είχε καλά πόδια και έβλεπε γήπεδο. Μπαλιές διαβήτης που οι περισσότερες γινόντουσαν γκολ. Πραγματικά αυτόν τον πάικτη τον θαύμαζα πολύ και είναι κρίμα που δεν έπαιξε στο εξωτερικό. Πιστεύω πως είχε τα προσόντα να κάνει μεγάλα πράγματα. Και έτσι για να γουστάρετε λιγάκι, δείτε τα παρακάτω βίντεο:
