για τα θύματα των Βρυξελλών και το χαμό του δικού μας ανθρώπου. Έτσι και έγινε. Και ενώ το χρονόμετρο μετρούσε αντίστροφα, την εκκωφαντική ησυχία τάραξε ένα ring tone κινητού. Συμβαίνει θα μου πείτε πολλές φορές... Ο ήχος όμως να είναι το άσμα του Γρηγόρη Μπιθικώτση, «Ένα όμορφο αμάξι με δυο άλογα, να μου φέρεται τα μάτια μου σαν κλείσω»; Σε τέτοια περίπτωση; Ε αυτό δε συμβαίνει! Ο κάτοχος του κινητού βέβαια έσπευσε προφανώς αμήχανα να το κλείσει, αλλά ήταν ήδη αργά, καθώς ένα ελαφρύ μειδίαμα σχηματίστηκε στα χείλη των δημοτικών συμβούλων, το δημοσιογράφων και των πολιτών που βρίσκονταν εκείνη τη στιγμή στην αίθουσα.
