Όλοι μας έχουν εγκαταλείψει. Οι κατ’ επίφαση εταίροι μας έχουν κρυφτεί στην ασφάλεια της γεωγραφικής θέσης των κρατών τους και μας κουνούν το δάχτυλο από μακριά. Σφραγίζουν τα σύνορά τους και εγκλωβίζουν χιλιάδες ταλαιπωρημένες ψυχές σε μια υπό κατάρρευση χώρα, που έχει το θλιβερό προνόμιο να αποτελεί πύλη εισόδου για την Ευρώπη. Η Ορθόδοξη Ελλάδα, που θέλει να λέγεται δυτική χώρα, μπροστά...
στην ορατή εθνοφυλετική της αλλοίωση. Το σύνολο της επικράτειας και κυρίως τα νησιά του Αιγαίου και η Βόρεια Ελλάδα, έχουν μετατραπεί σε έναν απέραντο καταυλισμό όπου συνωστίζονται και προσπαθούν να επιβιώσουν ζωντανοί νεκροί. Άνθρωποι ταλαιπωρημένοι από τις κακουχίες, χωρίς στοιχειώδεις συνθήκες υγιεινής στην διάθεσή τους, χωρίς χρήματα και χωρίς επαρκή διατροφή, έρμαια των καιρικών συνθηκών και των ασθενειών.
Η ευρωπαϊκή αλληλεγγύη παραμένει μία ωραία φράση στα χαρτιά των ενωσιακών συνθηκών ο δε Ο.Η.Ε επιλέγει τη θέση του ουραγού των εξελίξεων, όντας μοιραίος παρατηρητής μιας τεραστίων διαστάσεων ανθρωπιστικής κρίσης, που αφορά πλέον και τους ίδιους τους Έλληνες. Μπροστά σε αυτό το απόλυτο αδιέξοδο και λαμβάνοντας υπόψη ότι η πλειοψηφία των προσφύγων και κυρίως οι οικογένειες με τα ανήλικα παιδιά είναι Σύριοι, θέτω υπόψη όλων μία ρηξικέλευθη πρόταση, που αν υλοποιηθεί θα βγάλει τη διεθνή κοινότητά από τον λήθαργο και θα τη θέσει προ των ευθυνών της.
Πιο συγκεκριμένα : Με δεδομένο ότι η Συρία είναι μία χώρα της Μεσογείου κάλλιστα μπορεί με απόφασή της η ελληνική κυβέρνηση να επιβιβάσει πρόσφυγες (κατά προτίμηση οικογένειες) σε ένα μεγάλο καράβι δυναμικότητας 2.500 – 3000 χιλιάδων επιβατών και αντί να τους αποβιβάσει στον Πειραιά να κατευθυνθεί προς τις Συριακές ακτές συνοδεία πολεμικών πλοίων ενδεχομένως, επιστρέφοντάς τους δηλαδή στην πατρίδα τους. Ήδη μεγάλο μέρος των εδαφών που παλαιότερα ανήκαν στην ISIS έχει καταληφθεί από τον Συριακό στρατό, οπότε η συγκυρία είναι άριστη για να επανακατοικηθούν οι περιοχές αυτές από φιλειρηνικούς Σύριους οικογενειάρχες.
Και ρωτώ: Υπάρχει περίπτωση η συριακή κυβέρνηση να μην συμφωνήσει με την παραπάνω ενέργεια ; Για σκεφτείτε αν σταλεί και δεύτερο και εφόσον χρειαστεί και τρίτο καράβι στη βάση της ίδιας λογική, δεν θα σταματήσουν ή τουλάχιστον θα μειωθούν δραστικά οι μεταναστευτικές ροές; Για ακόμη μεγαλύτερη εξασφάλιση φρόνιμο θα ήταν πριν την υλοποίηση της ως άνω δράσης να υπάρχει συνεννόηση με τη Ρωσία, που διατηρεί ζωτικά συμφέροντα στην περιοχή της Συρίας, η οποία δεν μπορώ επ’ ουδενί λόγο να δεχτώ ότι θα αρνούνταν, ίσα ίσα που το πλέον πιθανό είναι ότι θα προσφέρονταν να συνδράμει. Προχωρώντας το σενάριο ακόμη παραπέρα θα μπορούσαμε σε συνεργασία με τη συριακή κυβέρνηση να προβούμε στην κατασκευή καταυλισμών εντός του συριακού εδάφους, αντί να γεμίζουμε την χώρα μας με «hot spot», τα οποία και τις τοπικές κοινωνίες προκαλούν, αλλά και τους πρόσφυγες δεν εξυπηρετούν.
Κάτω από αυτές τις συνθήκες θα αναδεικνύαμε την υποκρισία της Ευρώπης και των λοιπών πολιτισμένων δυτικών κοινωνιών μπροστά στην υφιστάμενη ανθρωπιστική τραγωδία και θα τους αναγκάζαμε έστω και αργά να λάβουν μέτρα. Δυστυχώς εάν συνεχίσουμε να αποδεχόμαστε το ρόλο της αποθήκης για τους αποδιοπομπαίους της Ευρώπης πετυχαίνουμε να εξυπηρετούμε άριστα τα συμφέροντα των δουλεμπόρων και των εξ ανατολών γειτόνων μας, αδιαφορώντας ολωσδιόλου τόσο για τους Έλληνες πολίτες καταρχάς και πρωτίστως, όσο και για τους πρόσφυγες - μετανάστες.
ΧΡΗΣΤΟΣ Α. ΑΠΟΣΤΟΛΙΔΗΣ
Δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω
Υπ. Διδάκτωρ Νομικής Σχολής Α.Π.Θ
στην ορατή εθνοφυλετική της αλλοίωση. Το σύνολο της επικράτειας και κυρίως τα νησιά του Αιγαίου και η Βόρεια Ελλάδα, έχουν μετατραπεί σε έναν απέραντο καταυλισμό όπου συνωστίζονται και προσπαθούν να επιβιώσουν ζωντανοί νεκροί. Άνθρωποι ταλαιπωρημένοι από τις κακουχίες, χωρίς στοιχειώδεις συνθήκες υγιεινής στην διάθεσή τους, χωρίς χρήματα και χωρίς επαρκή διατροφή, έρμαια των καιρικών συνθηκών και των ασθενειών.
Η ευρωπαϊκή αλληλεγγύη παραμένει μία ωραία φράση στα χαρτιά των ενωσιακών συνθηκών ο δε Ο.Η.Ε επιλέγει τη θέση του ουραγού των εξελίξεων, όντας μοιραίος παρατηρητής μιας τεραστίων διαστάσεων ανθρωπιστικής κρίσης, που αφορά πλέον και τους ίδιους τους Έλληνες. Μπροστά σε αυτό το απόλυτο αδιέξοδο και λαμβάνοντας υπόψη ότι η πλειοψηφία των προσφύγων και κυρίως οι οικογένειες με τα ανήλικα παιδιά είναι Σύριοι, θέτω υπόψη όλων μία ρηξικέλευθη πρόταση, που αν υλοποιηθεί θα βγάλει τη διεθνή κοινότητά από τον λήθαργο και θα τη θέσει προ των ευθυνών της.
Πιο συγκεκριμένα : Με δεδομένο ότι η Συρία είναι μία χώρα της Μεσογείου κάλλιστα μπορεί με απόφασή της η ελληνική κυβέρνηση να επιβιβάσει πρόσφυγες (κατά προτίμηση οικογένειες) σε ένα μεγάλο καράβι δυναμικότητας 2.500 – 3000 χιλιάδων επιβατών και αντί να τους αποβιβάσει στον Πειραιά να κατευθυνθεί προς τις Συριακές ακτές συνοδεία πολεμικών πλοίων ενδεχομένως, επιστρέφοντάς τους δηλαδή στην πατρίδα τους. Ήδη μεγάλο μέρος των εδαφών που παλαιότερα ανήκαν στην ISIS έχει καταληφθεί από τον Συριακό στρατό, οπότε η συγκυρία είναι άριστη για να επανακατοικηθούν οι περιοχές αυτές από φιλειρηνικούς Σύριους οικογενειάρχες.
Και ρωτώ: Υπάρχει περίπτωση η συριακή κυβέρνηση να μην συμφωνήσει με την παραπάνω ενέργεια ; Για σκεφτείτε αν σταλεί και δεύτερο και εφόσον χρειαστεί και τρίτο καράβι στη βάση της ίδιας λογική, δεν θα σταματήσουν ή τουλάχιστον θα μειωθούν δραστικά οι μεταναστευτικές ροές; Για ακόμη μεγαλύτερη εξασφάλιση φρόνιμο θα ήταν πριν την υλοποίηση της ως άνω δράσης να υπάρχει συνεννόηση με τη Ρωσία, που διατηρεί ζωτικά συμφέροντα στην περιοχή της Συρίας, η οποία δεν μπορώ επ’ ουδενί λόγο να δεχτώ ότι θα αρνούνταν, ίσα ίσα που το πλέον πιθανό είναι ότι θα προσφέρονταν να συνδράμει. Προχωρώντας το σενάριο ακόμη παραπέρα θα μπορούσαμε σε συνεργασία με τη συριακή κυβέρνηση να προβούμε στην κατασκευή καταυλισμών εντός του συριακού εδάφους, αντί να γεμίζουμε την χώρα μας με «hot spot», τα οποία και τις τοπικές κοινωνίες προκαλούν, αλλά και τους πρόσφυγες δεν εξυπηρετούν.
Κάτω από αυτές τις συνθήκες θα αναδεικνύαμε την υποκρισία της Ευρώπης και των λοιπών πολιτισμένων δυτικών κοινωνιών μπροστά στην υφιστάμενη ανθρωπιστική τραγωδία και θα τους αναγκάζαμε έστω και αργά να λάβουν μέτρα. Δυστυχώς εάν συνεχίσουμε να αποδεχόμαστε το ρόλο της αποθήκης για τους αποδιοπομπαίους της Ευρώπης πετυχαίνουμε να εξυπηρετούμε άριστα τα συμφέροντα των δουλεμπόρων και των εξ ανατολών γειτόνων μας, αδιαφορώντας ολωσδιόλου τόσο για τους Έλληνες πολίτες καταρχάς και πρωτίστως, όσο και για τους πρόσφυγες - μετανάστες.
ΧΡΗΣΤΟΣ Α. ΑΠΟΣΤΟΛΙΔΗΣ
Δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω
Υπ. Διδάκτωρ Νομικής Σχολής Α.Π.Θ
.jpg)