Του Γιώργου Σ. Χατζηγεωργίου
Το ιδανικό σκηνικό δεν ήθελε πολύ να στηθεί. Κατ αρχήν οι κάμερες με την παρουσία του τοπικού Βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ και τη δημοσιότητα που αυτή συνεπάγεται. Μπροστά τους ένας ελαφρώς έξω φρενών παπάς και σε απόσταση βολής μικροφώνου, κάποια Ελένη Λουκά της Ημαθίας να ωρύεται για τους αλλόθρησκους. Η συνταγή ολοκληρώνεται με την ρίψη γουρουνοκεφαλών στο οδόστρωμα και έτοιμο το αγαπημένο θέμα τοπικών, πανελλήνιων και διεθνών media.
Όποιος έχει την παραμικρή σχέση με τη Βέροια ξέρει, ότι αυτή η εικόνα δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα της πόλης. Ψυχραιμία χρειάζεται. Εκατέρωθεν. Όταν οι αντιδράσεις στην γραφικότητα των γουρουνοκεφαλών υπερβαίνουν την σημασία αυτού καθεαυτού του γεγονότος, τότε του δίνουν αξία δυσανάλογη και υπηρετούν την στρέβλωση της εικόνας. Δεν υπάρχει ρατσισμός στην Ελλάδα με την έννοια τουλάχιστον που γίνεται αντιληπτός ο όρος στην κεντρική Ευρώπη. Πόσο μάλλον στη Βέροια που υπήρξε χωνευτήρι πολιτισμών για αιώνες. Η Βέροια καμαρώνει για τις εκκλησιές, τα τζαμιά και τις συναγωγές της. Οι αντιδρώντες φοβισμένοι κάτοικοι της Αγίας Βαρβάρας είναι οι ίδιοι που αύριο θα συγκινηθούν στη θέα ενός παιδιού, θα το φιλέψουν και θα το κανακέψουν.
Οι μεγαλόστομες αντιδράσεις, η αφ' υψηλού κριτική, το κούνημα του δακτύλου στους τάχα ρατσιστές κατοίκους της Αγ. Βαρβάρας, δεν βοηθούν. Εξυπηρετούν απλώς όσους πιθανόν εκμεταλλεύονται τον δικαιολογημένο φόβο, για να προωθήσουν την ατζέντα τους. Επίσης δυσκολεύουν την αναγκαία δημόσια συζήτηση για τα πραγματικά προβλήματα που έχει να αντιμετωπίσει η Βέροια. Προβλήματα από άμεσα καθημερινά και πρακτικά, όπως οι συνθήκες υγιεινής των εγκαταστάσεων (αποχέτευση κλπ), μέχρι μακροπρόθεσμα όπως η περίθαλψη, η εκπαίδευση των παιδιών, και η ταφή των νεκρών. Επαρκής ενημέρωση και έγκαιρη αντιμετώπιση των πραγματικών ζητημάτων χρειάζεται. Και ψυχραιμία. Όχι διχαστικές δηλώσεις και στοχοποίηση των κατοίκων ενός χωριού, που ξαφνικά και απροειδοποίητα καλούνται να ζήσουν μαζί με άγνωστο αριθμό, αγνώστου προελεύσεως πληθυσμού. Συμπαράσταση χρειάζονται οι κάτοικοι, να μην νοιώσουν μόνοι και θυματοποιημένοι. Όχι ειρωνεία.
Θα τα καταφέρει μια χαρά η Βέροια. Η παράδοση και ο χαρακτήρας της πόλης το βεβαιώνουν. Δεν χρειάζονται ιεροκήρυκες της αλληλεγγύης τους οι Βεροιείς. Την έχουν επιδείξει και στην παρούσα κρίση από την πρώτη στιγμή που εμφανίστηκαν πρόσφυγες στα ΣΕΑ Πλατάνου, όταν Δήμος και πολίτες κινητοποιήθηκαν άμεσα, αλλά και πολλάκις στο παρελθόν την αλληλεγγύη και την ποιότητά τους. Και δεν χρειάζονται διαπιστευτήρια από κανέναν.
Αν όλοι κάνουν την δουλειά τους με σοβαρότητα και ψυχραιμία, σε λίγο καιρό από σήμερα, το ρεπορτάζ από τις Βαρβάρες θα είναι πολύ διαφορετικό. Τόσο διαφορετικό που δεν θα γίνει, διότι δεν θα παρουσιάζει κανένα ενδιαφέρον για τα εξ ανάγκης τρομολάγνα media.
(Στη φωτογραφία: Επάνω αριστερά η Συναγωγή της Βέροιας, δεξιά το χαμάμ. Κάτω αριστερά το Ορτά τζαμί και δεξια η Βυζαντινή εκκλησία της Ανάστασης του Χριστού)
Το ιδανικό σκηνικό δεν ήθελε πολύ να στηθεί. Κατ αρχήν οι κάμερες με την παρουσία του τοπικού Βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ και τη δημοσιότητα που αυτή συνεπάγεται. Μπροστά τους ένας ελαφρώς έξω φρενών παπάς και σε απόσταση βολής μικροφώνου, κάποια Ελένη Λουκά της Ημαθίας να ωρύεται για τους αλλόθρησκους. Η συνταγή ολοκληρώνεται με την ρίψη γουρουνοκεφαλών στο οδόστρωμα και έτοιμο το αγαπημένο θέμα τοπικών, πανελλήνιων και διεθνών media.
Όποιος έχει την παραμικρή σχέση με τη Βέροια ξέρει, ότι αυτή η εικόνα δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα της πόλης. Ψυχραιμία χρειάζεται. Εκατέρωθεν. Όταν οι αντιδράσεις στην γραφικότητα των γουρουνοκεφαλών υπερβαίνουν την σημασία αυτού καθεαυτού του γεγονότος, τότε του δίνουν αξία δυσανάλογη και υπηρετούν την στρέβλωση της εικόνας. Δεν υπάρχει ρατσισμός στην Ελλάδα με την έννοια τουλάχιστον που γίνεται αντιληπτός ο όρος στην κεντρική Ευρώπη. Πόσο μάλλον στη Βέροια που υπήρξε χωνευτήρι πολιτισμών για αιώνες. Η Βέροια καμαρώνει για τις εκκλησιές, τα τζαμιά και τις συναγωγές της. Οι αντιδρώντες φοβισμένοι κάτοικοι της Αγίας Βαρβάρας είναι οι ίδιοι που αύριο θα συγκινηθούν στη θέα ενός παιδιού, θα το φιλέψουν και θα το κανακέψουν.
Οι μεγαλόστομες αντιδράσεις, η αφ' υψηλού κριτική, το κούνημα του δακτύλου στους τάχα ρατσιστές κατοίκους της Αγ. Βαρβάρας, δεν βοηθούν. Εξυπηρετούν απλώς όσους πιθανόν εκμεταλλεύονται τον δικαιολογημένο φόβο, για να προωθήσουν την ατζέντα τους. Επίσης δυσκολεύουν την αναγκαία δημόσια συζήτηση για τα πραγματικά προβλήματα που έχει να αντιμετωπίσει η Βέροια. Προβλήματα από άμεσα καθημερινά και πρακτικά, όπως οι συνθήκες υγιεινής των εγκαταστάσεων (αποχέτευση κλπ), μέχρι μακροπρόθεσμα όπως η περίθαλψη, η εκπαίδευση των παιδιών, και η ταφή των νεκρών. Επαρκής ενημέρωση και έγκαιρη αντιμετώπιση των πραγματικών ζητημάτων χρειάζεται. Και ψυχραιμία. Όχι διχαστικές δηλώσεις και στοχοποίηση των κατοίκων ενός χωριού, που ξαφνικά και απροειδοποίητα καλούνται να ζήσουν μαζί με άγνωστο αριθμό, αγνώστου προελεύσεως πληθυσμού. Συμπαράσταση χρειάζονται οι κάτοικοι, να μην νοιώσουν μόνοι και θυματοποιημένοι. Όχι ειρωνεία.
Θα τα καταφέρει μια χαρά η Βέροια. Η παράδοση και ο χαρακτήρας της πόλης το βεβαιώνουν. Δεν χρειάζονται ιεροκήρυκες της αλληλεγγύης τους οι Βεροιείς. Την έχουν επιδείξει και στην παρούσα κρίση από την πρώτη στιγμή που εμφανίστηκαν πρόσφυγες στα ΣΕΑ Πλατάνου, όταν Δήμος και πολίτες κινητοποιήθηκαν άμεσα, αλλά και πολλάκις στο παρελθόν την αλληλεγγύη και την ποιότητά τους. Και δεν χρειάζονται διαπιστευτήρια από κανέναν.
Αν όλοι κάνουν την δουλειά τους με σοβαρότητα και ψυχραιμία, σε λίγο καιρό από σήμερα, το ρεπορτάζ από τις Βαρβάρες θα είναι πολύ διαφορετικό. Τόσο διαφορετικό που δεν θα γίνει, διότι δεν θα παρουσιάζει κανένα ενδιαφέρον για τα εξ ανάγκης τρομολάγνα media.
(Στη φωτογραφία: Επάνω αριστερά η Συναγωγή της Βέροιας, δεξιά το χαμάμ. Κάτω αριστερά το Ορτά τζαμί και δεξια η Βυζαντινή εκκλησία της Ανάστασης του Χριστού)