Του Γιώργου Σ. Χατζηγεωργίου
Είμαστε βεβαίως συνηθισμένοι για να μην πω εθισμένοι στο πολιτικό ψέμα. Και με το "είμαστε" δεν εννοώ μόνο τους Έλληνες. Στο μεταναστευτικό όμως δεν ακούμε ούτε μία (1) λέξη αλήθειας. Ακόμα και οι πιο ψύχραιμοι και έμπειροι δεν μπορούν να αποφύγουν να παρασυρθούν από την ατζέντα. Και την ατζέντα την θέτει η κυβέρνηση. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το χυδαίο ερώτημα: «να τους πνίγουμε;»
Απάντηση: ποτέ δεν ετέθη τέτοιο θέμα και ποτέ δεν προέβη σε τέτοια μέτρα η Ελλάδα. Η πολιτικάντικη αντερώτηση θα μπορούσε να ήταν: έπνιγε κόσμο η προηγούμενη κυβέρνηση; Αν το πιστεύει ο πρωθυπουργός ή κάποιος άλλος, να το πει. Και αν βρεθεί ο τυφλός από ιδεολογικό μίσος που θα το πει, τα νούμερα με τις εκατόμβες νεκρών που δημιούργησε η πολιτική ανοιχτών συνόρων του ΣΥΡΙΖΑ φτάνουν σε κάθε νοήμονα ως απάντηση.
Δεν έχει υπάρξει ο Έλληνας πολιτικός που θα δώσει την εντολή και ο Έλληνας λιμενικός που θα την εκτελέσει. Είναι νέτη σκέτη χυδαιότητα τα υπονοούμενα και η ερώτηση καθ' αυτή.
Η πολιτική της αποτροπής, στην οποία θα επιστρέψουμε διότι είναι η μόνη βιώσιμη, είναι πολυεπίπεδη αλλά έχει πολύ μεγαλύτερη σχέση με τον χειρισμό όσων καταφέρνουν να περάσουν στο Ελληνικό έδαφος, από ότι με την αποτροπή στην θάλασσα. Από την συνολικά καταστροφική πολιτική ΣΥΡΙΖΑ, δύο είναι τα σημεία που κυρίως συνιστούν προσκλητήριο για όσους επιθυμούν να μετακινηθούν στην Ευρώπη: ο νόμος περί ιθαγένειας και η κατάργηση των κλειστού τύπου κέντρων φύλαξης. (Τα ανοιχτού τύπου είναι απλώς ανέκδοτο. Κανείς δεν μένει εκεί αφού οι άνθρωποι έχουν άλλο προορισμό).
Η πολιτική που έπρεπε να ακολουθηθεί είναι απλούστερη από όσο δείχνει μέσα στον παραλογισμό της προπαγάνδας που ζούμε:
α) Η Ελλάδα είναι Κράτος εν λειτουργία και ασκεί κυριαρχικά εδαφικά δικαιώματα. Αυτό σημαίνει ότι μπορεί να ελέγξει τα σύνορά της και την διακίνηση στο εσωτερικό της.
β) Όσοι καταφέρνουν να φτάσουν στο έδαφός της ελέγχονται ουσιαστικά και ρεαλιστικά. Οι δικαιούμενοι με βάση το διεθνές δίκαιο το καθεστώς του πρόσφυγα, λαμβάνουν χαρτιά νομίμου παρουσίας και με αυτά ταξιδεύουν στην Ευρώπη. Παρεμπιπτόντως άλλη μια (Ευρωπαϊκή αυτή τη φορά) ανοησία που ακούμε είναι τα περί ποσόστωσης. Να μοιραστούν δηλαδή οι μετανάστες σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες. Και πως θα τους κρατήσετε εκεί ρε λεβέντες; Πως θα εμποδίσεις κάποιον που νόμιμα βρίσκεται στην Ευρώπη απ' το να μετακινηθεί σε όποια χώρα επιθυμεί; Δεν απασχολούν κανένα στον δημόσιο διάλογο αυτές οι αφελείς απορίες.
γ) Για τους μη δικαιούμενους καθεστώς πρόσφυγα, κράτηση σε κέντρα κλειστού τύπου σύμφωνα με την Εθνική νομοθεσία.
δ) Ειδική μέριμνα για τα πολλά ασυνόδευτα παιδιά ανεξαρτήτου εθνικότητας, τα οποία τίθενται σε ειδικό καθεστώς προστασίας.
Αφού τα έχεις κάνει αυτά, τότε πράγματι ως αξιόπιστος συνομιλητής θέτεις άπαντες ενώπιον των ευθυνών τους. Πολιτικά τους αναγκάζεις να πάρουν θέση για το καθεστώς που δικαιούται ο κάθε μετακινούμενος. Οικονομικά μέσα από τα Ευρωπαϊκά και διεθνή όργανα διεκδικείς τους απαραίτητους πόρους για να ανταπεξέλθεις στις έκτακτες συνθήκες.
Είμαστε βεβαίως συνηθισμένοι για να μην πω εθισμένοι στο πολιτικό ψέμα. Και με το "είμαστε" δεν εννοώ μόνο τους Έλληνες. Στο μεταναστευτικό όμως δεν ακούμε ούτε μία (1) λέξη αλήθειας. Ακόμα και οι πιο ψύχραιμοι και έμπειροι δεν μπορούν να αποφύγουν να παρασυρθούν από την ατζέντα. Και την ατζέντα την θέτει η κυβέρνηση. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το χυδαίο ερώτημα: «να τους πνίγουμε;»
Απάντηση: ποτέ δεν ετέθη τέτοιο θέμα και ποτέ δεν προέβη σε τέτοια μέτρα η Ελλάδα. Η πολιτικάντικη αντερώτηση θα μπορούσε να ήταν: έπνιγε κόσμο η προηγούμενη κυβέρνηση; Αν το πιστεύει ο πρωθυπουργός ή κάποιος άλλος, να το πει. Και αν βρεθεί ο τυφλός από ιδεολογικό μίσος που θα το πει, τα νούμερα με τις εκατόμβες νεκρών που δημιούργησε η πολιτική ανοιχτών συνόρων του ΣΥΡΙΖΑ φτάνουν σε κάθε νοήμονα ως απάντηση.
Δεν έχει υπάρξει ο Έλληνας πολιτικός που θα δώσει την εντολή και ο Έλληνας λιμενικός που θα την εκτελέσει. Είναι νέτη σκέτη χυδαιότητα τα υπονοούμενα και η ερώτηση καθ' αυτή.
Η πολιτική της αποτροπής, στην οποία θα επιστρέψουμε διότι είναι η μόνη βιώσιμη, είναι πολυεπίπεδη αλλά έχει πολύ μεγαλύτερη σχέση με τον χειρισμό όσων καταφέρνουν να περάσουν στο Ελληνικό έδαφος, από ότι με την αποτροπή στην θάλασσα. Από την συνολικά καταστροφική πολιτική ΣΥΡΙΖΑ, δύο είναι τα σημεία που κυρίως συνιστούν προσκλητήριο για όσους επιθυμούν να μετακινηθούν στην Ευρώπη: ο νόμος περί ιθαγένειας και η κατάργηση των κλειστού τύπου κέντρων φύλαξης. (Τα ανοιχτού τύπου είναι απλώς ανέκδοτο. Κανείς δεν μένει εκεί αφού οι άνθρωποι έχουν άλλο προορισμό).
Η πολιτική που έπρεπε να ακολουθηθεί είναι απλούστερη από όσο δείχνει μέσα στον παραλογισμό της προπαγάνδας που ζούμε:
α) Η Ελλάδα είναι Κράτος εν λειτουργία και ασκεί κυριαρχικά εδαφικά δικαιώματα. Αυτό σημαίνει ότι μπορεί να ελέγξει τα σύνορά της και την διακίνηση στο εσωτερικό της.
β) Όσοι καταφέρνουν να φτάσουν στο έδαφός της ελέγχονται ουσιαστικά και ρεαλιστικά. Οι δικαιούμενοι με βάση το διεθνές δίκαιο το καθεστώς του πρόσφυγα, λαμβάνουν χαρτιά νομίμου παρουσίας και με αυτά ταξιδεύουν στην Ευρώπη. Παρεμπιπτόντως άλλη μια (Ευρωπαϊκή αυτή τη φορά) ανοησία που ακούμε είναι τα περί ποσόστωσης. Να μοιραστούν δηλαδή οι μετανάστες σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες. Και πως θα τους κρατήσετε εκεί ρε λεβέντες; Πως θα εμποδίσεις κάποιον που νόμιμα βρίσκεται στην Ευρώπη απ' το να μετακινηθεί σε όποια χώρα επιθυμεί; Δεν απασχολούν κανένα στον δημόσιο διάλογο αυτές οι αφελείς απορίες.
γ) Για τους μη δικαιούμενους καθεστώς πρόσφυγα, κράτηση σε κέντρα κλειστού τύπου σύμφωνα με την Εθνική νομοθεσία.
δ) Ειδική μέριμνα για τα πολλά ασυνόδευτα παιδιά ανεξαρτήτου εθνικότητας, τα οποία τίθενται σε ειδικό καθεστώς προστασίας.
Αφού τα έχεις κάνει αυτά, τότε πράγματι ως αξιόπιστος συνομιλητής θέτεις άπαντες ενώπιον των ευθυνών τους. Πολιτικά τους αναγκάζεις να πάρουν θέση για το καθεστώς που δικαιούται ο κάθε μετακινούμενος. Οικονομικά μέσα από τα Ευρωπαϊκά και διεθνή όργανα διεκδικείς τους απαραίτητους πόρους για να ανταπεξέλθεις στις έκτακτες συνθήκες.
Τι έχουμε κάνει εμείς;
Πέραν των γνωστών απίστευτων που συνέβησαν με την κατ' ουσία κατάργηση των συνόρων από τα επισημότερα χείλη, τον νόμο περί ιθαγένειας και το κλείσιμο της Αμυγδαλέζας, το τραγικότερο όλων ήταν το "λιάζονται και μετά εξαφανίζονται". Έχει περάσει ως μια ακόμα γραφική στιγμή στις τόσες που ζούμε. Όμως αυτό το "εξαφανίζονται", μαζί με το "θα σας γεμίσουμε τζιχαντιστές" που εκτόξευσε ο επικεφαλής των Ελληνικών όπλων, δημιούργησαν την κατάσταση που ζούμε σήμερα.
Το "λιάζονται" ήταν κλείσιμο ματιού από χείλη υπουργικά. Δεν έλεγε τίποτα άλλο από αυτό που συμβαίνει. Ότι η Ελλάδα διευκολύνει συνειδητά την παράνομη διέλευση προς την Ευρώπη.
Και το κάνει! Δείτε τα νούμερα: Μέσα στο 2015 πέρασαν καταγεγραμμένοι περίπου 900 χιλιάδες. Οι μη καταγεγραμμένοι υπολογίζονται μέχρι και 300 χιλιάδες αλλά ας μείνουμε στα "επίσημα" στοιχεία. Από τους 900 χιλιάδες ο Μουζάλας δηλώνει ότι 75% ήταν πρόσφυγες. Αυτό μας αφήνει περίπου 200 χιλιάδες μετανάστες μη δικαιούμενους προσφυγικό καθεστώς. Που βρίσκονται αυτοί οι 200 χιλιάδες άνθρωποι; "Λιάζονται". Και προχωρούν στην Ευρώπη με όποιο τρόπο μπορούν και συχνά με πλαστά χαρτιά που απέκτησαν στην Ελλάδα και που οι Ελληνικές αρχές θεώρησαν νόμιμα.
Απέναντι σε αυτή την κατάσταση αντιδρούν όσοι Ευρωπαίοι αντιδρούν, για τους δικούς τους λόγους και μέσα στη δική του υποκρισία ο καθένας.
Δεν είναι πολύπλοκο. Γίνε κράτος, για να αντιμετωπίζεσαι ως τέτοιο.
Πέραν των γνωστών απίστευτων που συνέβησαν με την κατ' ουσία κατάργηση των συνόρων από τα επισημότερα χείλη, τον νόμο περί ιθαγένειας και το κλείσιμο της Αμυγδαλέζας, το τραγικότερο όλων ήταν το "λιάζονται και μετά εξαφανίζονται". Έχει περάσει ως μια ακόμα γραφική στιγμή στις τόσες που ζούμε. Όμως αυτό το "εξαφανίζονται", μαζί με το "θα σας γεμίσουμε τζιχαντιστές" που εκτόξευσε ο επικεφαλής των Ελληνικών όπλων, δημιούργησαν την κατάσταση που ζούμε σήμερα.
Το "λιάζονται" ήταν κλείσιμο ματιού από χείλη υπουργικά. Δεν έλεγε τίποτα άλλο από αυτό που συμβαίνει. Ότι η Ελλάδα διευκολύνει συνειδητά την παράνομη διέλευση προς την Ευρώπη.
Και το κάνει! Δείτε τα νούμερα: Μέσα στο 2015 πέρασαν καταγεγραμμένοι περίπου 900 χιλιάδες. Οι μη καταγεγραμμένοι υπολογίζονται μέχρι και 300 χιλιάδες αλλά ας μείνουμε στα "επίσημα" στοιχεία. Από τους 900 χιλιάδες ο Μουζάλας δηλώνει ότι 75% ήταν πρόσφυγες. Αυτό μας αφήνει περίπου 200 χιλιάδες μετανάστες μη δικαιούμενους προσφυγικό καθεστώς. Που βρίσκονται αυτοί οι 200 χιλιάδες άνθρωποι; "Λιάζονται". Και προχωρούν στην Ευρώπη με όποιο τρόπο μπορούν και συχνά με πλαστά χαρτιά που απέκτησαν στην Ελλάδα και που οι Ελληνικές αρχές θεώρησαν νόμιμα.
Απέναντι σε αυτή την κατάσταση αντιδρούν όσοι Ευρωπαίοι αντιδρούν, για τους δικούς τους λόγους και μέσα στη δική του υποκρισία ο καθένας.
Δεν είναι πολύπλοκο. Γίνε κράτος, για να αντιμετωπίζεσαι ως τέτοιο.
Πηγή: Liberal.gr