Με μεγάλη συμμετοχή κόσμου πραγματοποιήθηκε στη Νάουσα (ΚΑΦΕ ΝΕΟΝ) η παρουσίαση του πρώτου βιβλίου της Ευγενίας Καβαλλάρη «Οι ιστορικές εκλογές του 1958 και η Ημαθία». Για το βιβλίο μίλησαν ο ιστορικός, καθηγητής του ΑΠΘ κ. Γιώργος Μαργαρίτης , η φιλόλογος κα Έφη Χριστοδούλου και η ίδια η συγγραφέας. Την εκδήλωση προλόγισε ο φιλόλογος Γιώργος Μάλλιος που παρουσίασε και το βιογραφικό της συγγραφέως. Ο Γιώργος Μαργαρίτης χαρακτήρισε το βιβλίο ως ενδιαφέρον και σημείωσε ότι αναφέρεται σε μία «αδικημένη περίοδο» (σε σχέση με αυτήν του ’40) που δεν έχει μελετηθεί όσο έπρεπε, και ότι κινείται «σε βιβλιογραφική έρημο». Σημείωσε ως αρετές του βιβλίου την αξιοποίηση-ανθολόγηση πηγών και γενικότερα αρχειακού-πρωτογενούς υλικού καθώς και οι απόπειρες σύνθεσης και εξαγωγής συμπερασμάτων που επιχειρεί ξεκινώντας από το τοπικό στο γενικό αλλά και αντίστροφα. Σημείωσε χαρακτηριστικά την ανάγκη αξιοποίησης των ΓΑΚ και την «ανάγκη να πηγαίνουμε σ’αυτά χωρίς να μας κοιτούν περίεργα».
Αναφερόμενος στην εποχή που πραγματεύεται το βιβλίο την χαρακτήρισε ως «μεταβατική» τόσο για τη χώρα μας όσο και για την ευρύτερη περιοχή. Σημείωσε την πολιτική κρίση που εδράζονταν στις εξελίξεις στο Κυπριακό, στην εξάπλωση των πυραύλων, στην οικονομική στασιμότητα και κοινωνική δυσπραγία. Υπογράμμισε ότι «η εξεταζόμενη περίοδος ήταν «στη μέση του δρόμου», 9 χρόνια από τη λήξη του Εμφυλίου, 13 χρόνια από τη λήξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, 2 χρόνια μετά την κρίση στο Σουέζ στην τελική φάση των πολέμων από-αποικιοποίησης. Φαινομενικά όλα αυτά φαίνονταν απόμακρα στο χρόνο και στον χώρο, στην πραγματικότητα όμως ήταν στοιχεία της αναστάτωσης μέρος της οποίας ήταν και τα «αφύσικα» αποτελέσματα των εκλογών του 1958».
Αναφερόμενος στον ξένο παράγοντα τόνισε: «Οι υποχρεώσεις των ΗΠΑ όπως αυτές είχαν δημιουργηθεί στη διάρκεια του Εμφυλίου πολέμου και όπως απέρρεαν από την πολιτική της ανάσχεσης και το Δόγμα Τρούμαν έπρεπε να αναθεωρηθούν. Συρρίκνωση της οικονομικής βοήθειας στην Ελλάδα μετά το τέλος του Σχεδίου Μάρσαλ στα 1954. Προσανατολισμός τα χώρας προς το Ευρωπαϊκό πλαίσιο όπως είχε δημιουργηθεί με τη Συμφωνία της Ρώμης στα 1957 και τη δημιουργία της ΕΟΚ».Αναφερόμενος στο εκλογικό ποσοστό τη ΕΔΑ σημείωσε ότι «για την Αριστερά ήταν μία ευκαιρία επανόδου στο πολιτικό σύστημα» καθώς και ότι ο κόσμος του ΕΑΜ έδειξε να επανασυσπειρώνεται. Επίσης έκανε αναφορά στις αντιδράσεις και τα μέτρα που πήρε η άρχουσα τάξη σε συνεργασία με τον ξένο παράγοντα μετά τα εκλογικά αποτελέσματα, ενώ έκανε αναφορά και στην κατάσταση στο κομμουνιστικό κίνημα με τη διάλυση από μέρους του ΚΚΕ των παράνομων οργανώσεων, καθώς και ον προσανατολισμό στον «νόμιμο αγώνα» και τις επιπτώσεις που αυτό είχε. Η φιλόλογος Εφη Χριστοδούλου χαρακτήρισε το βιβλίο «πολύ ενδιαφέρον», «που σέβεται την προσωπικότητα του αναγνώστη προσφέροντας τον τη δυνατότητα για κρίση». Σημείωσε ιδιαίτερα τους παραλληλισμούς εκείνης της εποχής με το σήμερα, τονίζοντας ότι «βρισκόμαστε στο ίδιο έργο θεατές». Αναφέρθηκε σε χαρακτηριστικά στιγμιότυπα των τότε εκλογών «που προκαλούν πολύ γέλιο» και έκανε αναφορές στα αποτελέσματα στη Νάουσα (ΕΔΑ 52%) καθώς και μετέφερε οικογενειακές μνήμες για εκείνη την εποχή.
Στη συνέχεια, εμφανώς συγκινημένη, η ίδια η συγγραφέας, αφού ευχαρίστησε τους παρευρισκόμενους και τους διοργανωτές, τόνισε: Η περίοδος της Κατοχής και του Εμφυλίου σε τοπικό επίπεδο έχει ήδη ξεκινήσει να μελετάται συστηματικά από τον Αλέκο Χατζηκώστα, τον Στέργιο Αποστόλου στη Νάουσα κ.α Οπότε η μετεμφυλιακή εποχή αποτελεί πεδίο ανεξερεύνητο και πρόκληση για κάθε επίδοξο ερευνητή. Βέβαια έχει ξεκινήσει μια προσπάθεια με το συνέδριο τοπικής ιστορίας που διοργανώνει η ΕΜΙΠΗ, η οποία μάλιστα αφιέρωσε το συνέδριο της του 2015 στις δεκαετίες 50-60-70. Αυτό μυ έδωσε και το έναυσμα για τη μορφοποίηση όλου του υλικού που συγκέντρωσα στην παρούσα έκδοση. Και φυσικά επέλεξα το συγκεκριμένο θέμα, τις εκλογές του 1958 γιατί τα αποτελέσματα του προκάλεσαν σεισμό στα πολιτικά πράγματα του τόπου μας, κινητοποίησαν τα γνωστά κέντρα εκτός Ελλάδας και αποτελούν ακόμη και σήμερα αντικείμενο συζήτησης. Οι εκλογές αυτές από τη μια πλευρά ανέδειξαν πανίσχυρη την κυβέρνηση της ΕΡΕ του Κ. Καραμανλή, η οποία με ισχυρή κοινοβουλευτική δύναμη προχώρησε στην αντιμετώπιση του Κυπριακού ζητήματος και στην σύνδεση της χώρας μας με τη τότε ΕΟΚ. Από την άλλη σημειώθηκε ο καταποντισμός του Κέντρου και ο εκλογικός θρίαμβος της τότε Αριστεράς-ΕΔΑ- (Το ΚΚΕ ήταν εκτός νόμου). Αναδείχτηκε μάλιστα αξιωματική αντιπολίτευση προβάλλοντας ως στόχους την Εθνική Ανεξαρτησία, την Ειρήνη και τη Δημοκρατία. Αυτά ήταν τα βασικά τα συνθήματα όπως επίσης αποδέσμευση της οικονομίας από την εξάρτηση του ξένου κεφαλαίου και ανάπτυξη προς όφελος του λαού της, ανέβασμα του βιοτικού και πολιτιστικού επιπέδου του λαού. Και όλα αυτά μέσα σε κλίμα με διώξεις, φυλακές και εξορίες. Η Ημαθία κινήθηκε μέσα στο γενικό πλαίσιο και εξέλεξε 2 βουλευτές της ΕΡΕ και έναν της ΕΔΑ τον Φίλιππο Περισσοράτη. Για πρώτη φορά η Αριστερά εκλέγει βουλευτή στο νομό. Τώρα μέσα από το πρίσμα της ρευστότητας της πολιτικής μας ζωής , των έντονων πολιτικών διεργασιών και ανακατατάξεων, της εκ νέου έντασης των ζητημάτων της εξάρτησης, του πολέμου, του Κυπριακού οφείλουμε να προσεγγίσουμε και να μελετήσουμε ψύχραιμα και αντικειμενικά την μετεμφυλιακή περίοδο, την περίοδο της δικτατορίας, της μεταπολίτευσης για μια πιο εμπεριστατωμένη ανάλυση της σύγχρονης πραγματικότητας. Και κάτι τελευταίο. Αξιοποίησα τον τοπικό Τύπο γιατί αυτός αποτελεί για τις νεότερες περιόδους σημαντικότατη πηγή. Επίσης σημαντικότατο πρωτογενές υλικό αποτελούν τα έγγραφα , πρακτικά κ.α υπηρεσιακές εκδόσεις, έγγραφα της νομαρχίας κ.α που υπάρχουν στα ΓΑΚ Ν. Ημαθίας και τα οποία ευχαριστώ για την αμέριστη βοήθεια τους» Στο τέλος της εκδήλωσης υπήρχε μουσικό πρόγραμμα, με τραγούδια του 1958, από τους Γκατζούρα Στάθη, Θεοδωρίδη Κώστα, Θεοδωρίδη Παναγιώτη, Θεοδωρίδου Κική.
Αναφερόμενος στον ξένο παράγοντα τόνισε: «Οι υποχρεώσεις των ΗΠΑ όπως αυτές είχαν δημιουργηθεί στη διάρκεια του Εμφυλίου πολέμου και όπως απέρρεαν από την πολιτική της ανάσχεσης και το Δόγμα Τρούμαν έπρεπε να αναθεωρηθούν. Συρρίκνωση της οικονομικής βοήθειας στην Ελλάδα μετά το τέλος του Σχεδίου Μάρσαλ στα 1954. Προσανατολισμός τα χώρας προς το Ευρωπαϊκό πλαίσιο όπως είχε δημιουργηθεί με τη Συμφωνία της Ρώμης στα 1957 και τη δημιουργία της ΕΟΚ».Αναφερόμενος στο εκλογικό ποσοστό τη ΕΔΑ σημείωσε ότι «για την Αριστερά ήταν μία ευκαιρία επανόδου στο πολιτικό σύστημα» καθώς και ότι ο κόσμος του ΕΑΜ έδειξε να επανασυσπειρώνεται. Επίσης έκανε αναφορά στις αντιδράσεις και τα μέτρα που πήρε η άρχουσα τάξη σε συνεργασία με τον ξένο παράγοντα μετά τα εκλογικά αποτελέσματα, ενώ έκανε αναφορά και στην κατάσταση στο κομμουνιστικό κίνημα με τη διάλυση από μέρους του ΚΚΕ των παράνομων οργανώσεων, καθώς και ον προσανατολισμό στον «νόμιμο αγώνα» και τις επιπτώσεις που αυτό είχε. Η φιλόλογος Εφη Χριστοδούλου χαρακτήρισε το βιβλίο «πολύ ενδιαφέρον», «που σέβεται την προσωπικότητα του αναγνώστη προσφέροντας τον τη δυνατότητα για κρίση». Σημείωσε ιδιαίτερα τους παραλληλισμούς εκείνης της εποχής με το σήμερα, τονίζοντας ότι «βρισκόμαστε στο ίδιο έργο θεατές». Αναφέρθηκε σε χαρακτηριστικά στιγμιότυπα των τότε εκλογών «που προκαλούν πολύ γέλιο» και έκανε αναφορές στα αποτελέσματα στη Νάουσα (ΕΔΑ 52%) καθώς και μετέφερε οικογενειακές μνήμες για εκείνη την εποχή.
Στη συνέχεια, εμφανώς συγκινημένη, η ίδια η συγγραφέας, αφού ευχαρίστησε τους παρευρισκόμενους και τους διοργανωτές, τόνισε: Η περίοδος της Κατοχής και του Εμφυλίου σε τοπικό επίπεδο έχει ήδη ξεκινήσει να μελετάται συστηματικά από τον Αλέκο Χατζηκώστα, τον Στέργιο Αποστόλου στη Νάουσα κ.α Οπότε η μετεμφυλιακή εποχή αποτελεί πεδίο ανεξερεύνητο και πρόκληση για κάθε επίδοξο ερευνητή. Βέβαια έχει ξεκινήσει μια προσπάθεια με το συνέδριο τοπικής ιστορίας που διοργανώνει η ΕΜΙΠΗ, η οποία μάλιστα αφιέρωσε το συνέδριο της του 2015 στις δεκαετίες 50-60-70. Αυτό μυ έδωσε και το έναυσμα για τη μορφοποίηση όλου του υλικού που συγκέντρωσα στην παρούσα έκδοση. Και φυσικά επέλεξα το συγκεκριμένο θέμα, τις εκλογές του 1958 γιατί τα αποτελέσματα του προκάλεσαν σεισμό στα πολιτικά πράγματα του τόπου μας, κινητοποίησαν τα γνωστά κέντρα εκτός Ελλάδας και αποτελούν ακόμη και σήμερα αντικείμενο συζήτησης. Οι εκλογές αυτές από τη μια πλευρά ανέδειξαν πανίσχυρη την κυβέρνηση της ΕΡΕ του Κ. Καραμανλή, η οποία με ισχυρή κοινοβουλευτική δύναμη προχώρησε στην αντιμετώπιση του Κυπριακού ζητήματος και στην σύνδεση της χώρας μας με τη τότε ΕΟΚ. Από την άλλη σημειώθηκε ο καταποντισμός του Κέντρου και ο εκλογικός θρίαμβος της τότε Αριστεράς-ΕΔΑ- (Το ΚΚΕ ήταν εκτός νόμου). Αναδείχτηκε μάλιστα αξιωματική αντιπολίτευση προβάλλοντας ως στόχους την Εθνική Ανεξαρτησία, την Ειρήνη και τη Δημοκρατία. Αυτά ήταν τα βασικά τα συνθήματα όπως επίσης αποδέσμευση της οικονομίας από την εξάρτηση του ξένου κεφαλαίου και ανάπτυξη προς όφελος του λαού της, ανέβασμα του βιοτικού και πολιτιστικού επιπέδου του λαού. Και όλα αυτά μέσα σε κλίμα με διώξεις, φυλακές και εξορίες. Η Ημαθία κινήθηκε μέσα στο γενικό πλαίσιο και εξέλεξε 2 βουλευτές της ΕΡΕ και έναν της ΕΔΑ τον Φίλιππο Περισσοράτη. Για πρώτη φορά η Αριστερά εκλέγει βουλευτή στο νομό. Τώρα μέσα από το πρίσμα της ρευστότητας της πολιτικής μας ζωής , των έντονων πολιτικών διεργασιών και ανακατατάξεων, της εκ νέου έντασης των ζητημάτων της εξάρτησης, του πολέμου, του Κυπριακού οφείλουμε να προσεγγίσουμε και να μελετήσουμε ψύχραιμα και αντικειμενικά την μετεμφυλιακή περίοδο, την περίοδο της δικτατορίας, της μεταπολίτευσης για μια πιο εμπεριστατωμένη ανάλυση της σύγχρονης πραγματικότητας. Και κάτι τελευταίο. Αξιοποίησα τον τοπικό Τύπο γιατί αυτός αποτελεί για τις νεότερες περιόδους σημαντικότατη πηγή. Επίσης σημαντικότατο πρωτογενές υλικό αποτελούν τα έγγραφα , πρακτικά κ.α υπηρεσιακές εκδόσεις, έγγραφα της νομαρχίας κ.α που υπάρχουν στα ΓΑΚ Ν. Ημαθίας και τα οποία ευχαριστώ για την αμέριστη βοήθεια τους» Στο τέλος της εκδήλωσης υπήρχε μουσικό πρόγραμμα, με τραγούδια του 1958, από τους Γκατζούρα Στάθη, Θεοδωρίδη Κώστα, Θεοδωρίδη Παναγιώτη, Θεοδωρίδου Κική.