Quantcast

http://picasion.com/
http://picasion.com/
http://picasion.com/

Γιατί χτυπάμε ξύλο; Πίσω από τις θεωρίες οι... Γερμανοί!

Δεν υπάρχει Βεροιώτης που δεν έχει χτυπήσει το χέρι του στο ξύλο. Παραδεχτείτε το! Ακόμη και αν δεν τα πολυπιστεύετε αυτά, ακόμα κι αν τα ειρωνεύεστε, σίγουρα το έχετε κάνει πάρα πολλές φορές στη ζωή σας. Ακούτε ή σκέφτεστε κάτι κακό και σχεδόν ενστικτωδώς ψάχνετε αμέσως ένα ξύλο να χτυπήσετε για να «ξορκίσετε» το κακό. Έτσι άλλωστε έκαναν οι πατεράδες και οι παππούδες μας. Αναρωτηθήκατε ποτέ γιατί το κάνουμε αυτό; Ο «Βεροιώτης» παρουσιάζει 4 θεωρίες για τις ρίζες αυτής της περίεργης συνήθειας:
Θεωρία 1η
Κάποιοι λένε ότι η ρίζες της εντοπίζονται σε αρχαίους παγανιστικούς πολιτισμούς που είχαν θεοποιήσει τα δέντρα. Πίστευαν ότι τα δέντρα ήταν μαντεία στα οποία κατοικούσαν πνεύματα και θεοί. Έδιωχναν ουσιαστικά τα κακά πνεύματα χτυπώντας πάνω στα δέντρα, ώστε να μην μπορούν να καταστρέψουν την καλή τύχη κάποιου.
Οι Κέλτες, από την άλλη, πίστευαν ότι αυτό είναι ένας τρόπος για να ευχαριστήσουν τα πνεύματα για όση καλή τύχη είχαν μέχρι τότε στη ζωή τους.

Θεωρία 2η
Άλλοι πιστεύουν ότι ο Χριστιανισμός υιοθέτησε παλιά παγανιστικά τελετουργικά και τα ενσωμάτωσε σε χριστιανικές εικόνες. Βάσει αυτής της θεωρίας, όταν το ξύλο έγινε ο σταυρός στον οποίο σταυρώθηκε ο Χριστός, χτυπάμε ουσιαστικά το ξύλο και επικαλούμαστε την προστασία του Χριστού.

Θεωρία 3η
Μια άλλη άποψη μιλάει για τα παιδικά παιχνίδια στις αρχές του 1800. Τότε, στο παιχνίδι που έπαιζαν τα παιδιά και ονομαζόταν Ticky Touchwood, ήταν ουσιαστικά παιχνίδι κυνηγητού και όταν ένας παίχτης ακουμπούσε ξύλο, τότε αυτός που τους κυνηγούσε δεν μπορούσε να τους πιάσει. Το παιχνίδι ήταν τόσο διαδεδομένο που κάποιο υποστηρίζουν ότι έτσι προέκυψε και η πεποίθηση ότι εάν πιάσουμε ξύλο θα είμαστε ασφαλείς.

Θεωρία 4η
Και φτάνουμε στους Γερμανούς... (ε, βέβαια). Σύμφωνα με έναν γερμανικό μύθο, όταν χτυπάμε το τραπέζι στο οποίο πίνουμε με τους φίλους μας, μας φέρνει καλή τύχη. Αυτό γιατί το Stammtisch -το τραπέζι των θαμώνων στις ταβέρνες- φτιαχνόταν παραδοσιακά από βελανιδιά. Ο διάβολος όμως δεν μπορεί να αγγίξει βελανιδιά και άρα θεωρείται ιερό δέντρο. Άρα και όποιος μπορεί να το χτυπήσει, αποδεικνύει ότι δεν είναι ο διάβολος.

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

ΔΗΜΟΦΙΛΕΙΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ