Ποσοστό 3% των γυναικών παραμένουν, χωρίς τη θέλησή τους άτεκνες, ενώ το 6% των γυναικών που έχουν γεννήσει δεν μπορούν να έχουν τόσα παιδιά όσα θα ήθελαν. Στο 50% των ζευγαριών εντοπίζεται ανδρικός παράγοντας υπογονιμότητας. Ωστόσο, μια γόνιμη σύντροφος μπορεί να «αντισταθμίσει» το πρόβλημα της γονιμότητας του άνδρα και κατά συνέπεια η υπογονιμότητα συνήθως εκδηλώνεται εάν και οι δύο σύντροφοι έχουν μειωμένη γονιμότητα. Η ηλικίας της γυναίκας είναι η πιο σημαντική μονή μεταβλητή που επηρεάζει το αποτέλεσμα της υποβοηθούμενης αναπαραγωγής. Η συμμετοχή του ανδρικού παράγοντα στις επανειλημμένες αποτυχίες εμφύτευσης αποδόθηκε σε ένα πολυπαραγοντικό μοντέλο επίδρασης της θυρεοειδοπάθειας και της ανεπάρκειας της βιταμίνης D που μπορεί να συνυπάρχει, καθώς και των παραμέτρων του σπέρματος και της ηλικίας του άνδρα. Οι ειδικοί στάθηκαν περισσότερο στους αντιοξειδωτικούς παράγοντες και στον κατακερματισμό του DNA του σπέρματος, μιας και τα τελευταία χρόνια έχουν τεθεί υπό το φως της τρέχουσας έρευνας στο πεδίο της ανδρικής υπογονιμότητας.
Ανδρολόγοι και εμβρυολόγοι προσέγγισαν, με λεπτομερή αναφορά στην διεθνή βιβλιογραφία, αλλά μεταφέροντας ταυτόχρονα και την εμπειρία τους από τα κέντρα της καθημερινής τους πρακτικής, τις θεραπευτικές δυνατότητες που αναδεικνύονται με τη χρήση των μεθόδων Ενδοκυτταροπλασματικής Έγχυσης Μορφολογικά Επιλεγμένων Σπερματοζωαρίων (IMSI) και της Έγχυσης Φυσιλογικών Σπερματοζωαρίων (PICSI), οι οποίες στηρίζονται στο διαχωρισμό και την επιλογή των φυσιολογικών σπερματοζωαρίων, πριν γονιμοποιηθεί το ωάριο στο εργαστήριο. Με τον τρόπο αυτό προσπαθούν να αποκλείσουν βλάβες που έχουν βαθύτερο γενετικό υπόστρωμα στα σπερματοζωάρια και διασφαλίζουν καλύτερα αποτελέσματα στην εμφύτευση αλλά και στην συνέχιση μιας αρχόμενης εγκυμοσύνης μετά από IVF λόγω ανδρικού παράγοντα.
