από τη μία τράπεζα στην άλλή στην τσάντα μας. Μετά την επιβολή των capital controls, όμως, οι διατραπεζικές μεταφορές δεν θέμα επιλογής, αλλά μονόδρομος, καθώς μόνο έτσι μπορούμε χωρίς περιορισμό να μεταφέρουμε χρήματα σε δικούς μας λογαριασμούς ή σε λογαριασμούς τρίτων σε άλλη τράπεζα. Μερικά καθημερινά παραδείγματα πληρωμών -που πλέον καλούμαστε να κάνουμε διατραπεζικά- είναι η καταβολή ενοικίου, η πληρωμή κοινοχρήστων, η καταβολή διδάκτρων ή τελών, η εξόφληση προμηθευτών, ακόμη και η αγορά αγαθών που παραλαμβάνουμε στο σπίτι. Η κυβέρνηση, μάλιστα, πριμοδοτεί τις ηλεκτρονικές πληρωμές, καθώς μόνο μέσω αυτών θα μπορούν μισθωτοί και συνταξιούχοι να χτίζουν το αφορολόγητο των 9.950 ευρώ. Αυτό που ξέχασε, όμως, να κάνει η κυβέρνηση είναι να πιέσει τις τράπεζες να «ρίξουν» τις προμήθειες των εμβασμάτων, οι οποίες σε ορισμένες περιπτώσεις είναι αδικαιολόγητα «τσουχτερές» και –μετά τα capital controls– εξοργιστικές. Ας υποθέσουμε, λοιπόν, ότι θέλουμε να μεταφέρουμε 1.000 ευρώ σε λογαριασμό άλλης τράπεζας. Οι επιλογές είναι –συνήθως– δύο: να στείλουμε το έμβασμα από το ταμείο της τράπεζας (τσουχτερό) ή μέσω phone/internet banking (λογικό). Αξίζει να σημειωθεί ότι, ενώ η Εθνική, η Alpha και η Πειραιώς εφαρμόζουν ακριβώς τις ίδιες χρεώσεις για τις διατραπεζικές μεταφορές μέσω Phone Βanking και Internet banking, η Eurobank χρεώνει 5 ευρώ παραπάνω για τις εντολές μέσω Phone Banking, σε σύγκριση με τις ηλεκτρονικές μεταφορές!
Δείτε αναλυτικά τις χρεώσεις που επιβάλλουν οι τέσσερις τράπεζες στους πελάτες τους:
Όπως φαίνεται στον παραπάνω πίνακα, οι προμήθειες δεν είναι διόλου ευκαταφρόνητες, ιδίως όταν η συναλλαγή γίνεται στο ταμείο της τράπεζας ή όταν δεν γνωρίζουμε το IBAN του ατόμου στο οποίο θέλουμε να κάνουμε τη διατραπεζική μεταφορά.
Όπως φαίνεται στον παραπάνω πίνακα, οι προμήθειες δεν είναι διόλου ευκαταφρόνητες, ιδίως όταν η συναλλαγή γίνεται στο ταμείο της τράπεζας ή όταν δεν γνωρίζουμε το IBAN του ατόμου στο οποίο θέλουμε να κάνουμε τη διατραπεζική μεταφορά.