Στην εκδήλωση χαιρετισμό απηύθυνε η Ένωση Συλλόγων Γονέων και Κηδεμόνων Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης δήμου Βέροιας μέσω του Γιώργου Αρβανίτη.
Το βιογραφικό του συγγραφέα αλλά βασικές πλευρές της συγκειμένη συλλογής των διηγημάτων έκανε η υπεύθυνη της Βιβλιοθήκης Βούλα Κοτσάλου τονίζοντας ότι ο συγγραφέας Θανάσης Δέλλας, τα είχε «φυλάξει» για πολλά χρόνια στην μνήμη και την ψυχή του και θεώρησε χρέος του, να τα ξαναφέρει στο φως, αμείβοντας με αυτόν τον τρόπο τους πρωταγωνιστές των «κλεμμένων» διηγημάτων του.
Ο ποιητής Δημήτρης Καρασάββας αναφέρθηκε στη σχέση του με τον συγγραφέα κατά τη διάρκεια της συνεργασίας του στην «ΑΛΛΑΓΗ» και μετέφερε τον χαιρετισμό της πρώην δημάρχου Χ. Ουσουλτζόγλου.
Η φιλόλογος Βαρβάρα Σαράντη (που είχε και την φιλολογική επιμέλεια του βιβλίου) χαρακτήρισε αξιοπρεπή και σοβαρή την δουλειά του και σημείωσε ότι ο συγγραφέας αφηγείται ιστορίες απλών ανθρώπων που τις έχει ζήσει ή τις έχει ακούσει και ανταμείβει τους πρωταγωνιστές χαρίζοντάς τους την αθανασία. Χαρακτήρισε τη λογοτεχνική του ματιά ως ευαίσθητη, τίμια και ειλικρινή και πως αντικρίζει τα γεγονότα από μια προοδευτική-αριστερική οπτική γωνία.
Ο ποιητής Δημήτρης Καρασάββας αναφέρθηκε στη σχέση του με τον συγγραφέα κατά τη διάρκεια της συνεργασίας του στην «ΑΛΛΑΓΗ» και μετέφερε τον χαιρετισμό της πρώην δημάρχου Χ. Ουσουλτζόγλου.
Η φιλόλογος Βαρβάρα Σαράντη (που είχε και την φιλολογική επιμέλεια του βιβλίου) χαρακτήρισε αξιοπρεπή και σοβαρή την δουλειά του και σημείωσε ότι ο συγγραφέας αφηγείται ιστορίες απλών ανθρώπων που τις έχει ζήσει ή τις έχει ακούσει και ανταμείβει τους πρωταγωνιστές χαρίζοντάς τους την αθανασία. Χαρακτήρισε τη λογοτεχνική του ματιά ως ευαίσθητη, τίμια και ειλικρινή και πως αντικρίζει τα γεγονότα από μια προοδευτική-αριστερική οπτική γωνία.
Στην παράβαση του ο δημοσιογράφος-συγγραφέας Αλέκος Χατζηκώστας σημείωσε:
1.Η παρουσία μου στο πάνελ έχει να κάνει με μία βασική αρχή της ζωής μου. Να τιμώ με κάθε τρόπο τους φίλους μου. Το ίδιο καλώ και σεις να πράξετε, άσχετα από τους δρόμους ή τα «αξιώματα» θα αποκτήσετε στην πορεία αυτή. Ο Ανταίος αντλούσε τη δύναμη του πατώντας στη γη και όχι στο εφήμερο…Ιδιαίτερη «αδυναμία» έχω στους φίλους από τη γειτονιά μου, τα φοιτητικά μου χρόνια και το στρατό. Στην τελευταία κατηγορία ανήκει και ο Θανάσης με τον οποίο υπήρξαμε συστρατωτιώτες στο 525 ΜΤΠ στο Πολύκαστρο. Έτσι έκανα στο πρώτο του βιβλίο, έτσι θα κάνω και στο μέλλον-του εύχομαι ειλικρινά να συνεχίσει!
2. Λίγα λόγια για το βιβλίο: Ο Θανάσης με τη δεύτερη συγγραφική του απόπειρα μας χαρίζει 6 διηγήματα που μας μεταφέρουν στον γενέθλιο τόπο του, τον τραχύ ορεινό όγκο των Πιερίων και αναδεικνύει τους απλούς καθημερινούς ανθρώπους του σε ήρωες των αφηγήσεων του. Ανάγλυφα παρουσιάζει το χωροχρόνο σε ένα Μακεδονικό ορεινό χωριό, σε μια εποχή περασμένη, όχι όμως μακρινή. Ως αφηγητής παντογνώστης παρατηρεί και παρουσιάζει περιστατικά και ανθρώπους που συνθέτουν ένα ηθογραφικό καμβά. Με ρεαλισμό και ευασιθησία σκιαγραφεί τους ήρωες του, απλούς ναθρώπους του χωριού, με την αγνότητα τους, την αφ΄λεια τους, τις μικρότητες τους και τις αδυναμίες τους, στον αγώνα για επιβίωση και για να χτίσουν μια καλύτερη ζωή. Έτσι παρακολουθούμε νοοτροπίες, συμπεριφορές και καταστάσεις που σφραγίζουν όχι μόνο την ιδιαίτερη πατρίδα του συγγραφέα, αλλά συνολικά τον νεοελληνικό βίο. Κατανοούμε την επίπονη μετάβαση από την αγροτική οργάνωση της κοινωνίας μας στη σύγχρονη αστική ζωή. Ωστόσο στην αποτύπωση της ιδιαίτερης αυτής ατμόσφαιρας συμβάλει και η χρήσης της ντοπιολαλιάς και των ιδιωματικών γλωσσικών στοιχείων που ζωντανεύει τα κείμενα του και μυεί τον αναγνώστη στην ιδιαίτερη κουλτούρας τους.
Χαρακτηριστικά διαβάζουμε; «Τα φυτά αρχίνησαν την ανθοφορία του, τα γίτσια οι πασχαλούδες και τα άλλα αγριολούλουδα με συνέπαιρναν με την ευωδία τους» από το διήγημα «Τα δασκαλούδια».
Τα θέματα του αντλημένα από τον λαϊκό βίο της ιδιαίτερης του πατρίδας και τις αναμνήσεις της παιδικής και νεανικής ζωής τον εντάσσουν στην παράδοση που δημιούργησε ο Βιζυηνός και ο Παπαδιαμάντης. Βέβαια εύκολα διακρίνει κανείς και ένα γενικότερο πολιτικό στοχασμό και προβληματισμό.
3. Με αφορμή το «Κυνηγώντας τον θησαυρό» θα ήθελα να κάνω ένα τελευταίο σχολιασμό. Κατά τη γνώμη μου πιάνει ένα ζήτημα που έχει ταλαιπωρήσει (και ταλαιπωρεί) πολλούς εδώ και χρόνια στην περιοχή μας, ενώ οι κάθε είδους μύθοι-θρύλοι δίνουν και παίρνουν, εξάπτοντας τη φαντασία των αφελών, μια και ο «νηστικός καρβέλια ονειρεύεται». Πρόκειται για τις «τούρκικες» ή «Εγγλέζικες» λίρες που δήθεν βρίσκονται στα Πιέρια ή στο Βέρμιο.
Ας μην υπάρχουν αυταπάτες. Λίρες Εγγλέζικες -που οι ρίπτοντες τις κατέγραφαν με θρησκευτική ευλάβεια αλλά και τις έριχναν κυρίως στην περιοχής που δρούσε ο Ζέρβας- δεν υπάρχουν. Οσο δε για τις τούρκικες έχουν μαζευτεί από χρόνια. Αλλού θα πρέπει να αναζητήσει κανείς την τύχη του…»
Στο τέλος της εκδήλωσης ο συγγραφέας μαζί με τις ευχαριστίες του τόνισε και τα εξής: «Ως βαθειά πολιτικό ον θα συνεχίσω να έχω άποψη και φωνή. Τάσσομαι στον πλευρό εκείνων των φορέων και των ανθρώπων που αγωνίζονται για το καλό των αδικημένων, των μειονεκτούντων και των αδυνάτων. Αυτών ακόμη και σήμερα που αγωνίζονται για ένα καλύτερο και δικαιότερο κόσμο».
Κατά τη διάρκεια της παρουσίασης ακούστηκαν τραγούδια της περιοχής των Πιερίων, ενώ προσφέρθηκε και ..λικέρ με υλικά (κράνα) της περιοχής.
