κωμική φιγούρα, μέσα στα γεγονότα που διαδραματίζονται δίπλα της και αφορούν άμεσα τόσο την ίδια, όσο και τους δικούς της ανθρώπους. Προσκολλημένη σε αυτό που η ίδια θεωρεί εθνικά, ηθικά και θρησκευτικά σωστό, καταλήγει να έρθει σε ρήξη με το περιβάλλον της και να κάνει την αναδρομή της ζωής της, απομένοντας μόνη.
ΣυντελεστέςΣκηνοθεσία: Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος
Σκηνικά-Κοστούμια: Μαγδαληνή Αυγερινού
Μουσική επιμέλεια: Νέστορας Κοψιδάς
Σχεδιασμός φωτισμών: Σάκης Μπιρμπίλης
Παίζει η ηθοποιός: Ελένη Ουζουνίδου
Προπώληση εισιτηρίων: (Έναρξη προπώλησης Τετάρτη 13/01 )
Είσοδος 12€ και 10€ ανέργων, ΑμΕΑ, φοιτητ'ων, ομαδικό
ΧΩΡΟΣ ΤΕΧΝΩΝ ΔΗΜΟΥ ΒΕΡΟΙΑΣ, Π.Μελά & Μπιζανίου γωνία, τηλ 2331078100
Βιβλιοπωλείο ΕΠΙΚΑΙΡΟ, Βενιζέλου 36, τηλ.2331024612
Καφέ ΜΠΡΙΚΙ, Μητροπόλεως 44, τηλ. 2331020201
ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗ : Θέατρο του Νέου Κόσμου - Κ.Ε.Π.Α. Δήμου Βέροιας
Συνοπτικές κριτικές για την παράσταση
Ματίνα Καλτάκη, LIFO
Ένας μονόλογος που αξίζει
Η Ελένη Ουζουνίδου σε έναν συγκλονιστικό μονόλογο που διατρέχει την ιστορία της μεταπολιτευτικής Ελλάδας.
Μάνια Ζούση, artplay.gr
Η Λένα που "κεντάει"
Έναν χειμαρρώδη μονόλογο που διατρέχει όλη την μεταπολεμική Ελλάδα μέσα από την προσωπική και οικογενειακή ιστορία της Σταματίας Αργυροπούλου, «κεντάει» με μαεστρία η Λένα Ουζουνίδου.
Γιώργος Βιδάλης, ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
(Στήλη: ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΜΑΤΙΑ)
Αξιοθέατη γυναίκα παλαιών αρχών
Μια καλοστεκούμενη μοναχική γυναίκα αλλοτινών καιρών, φευγάτη και δονκιχοτική για τα σημερινά δεδομένα, ξεδιπλώνει το νήμα του ταλαίπωρου βίου της από τα νεανικά της χρόνια μεταπολεμικά το '50 έως τα «φθινοπωρινά» της στα τέλη του '80.
Γρηγόρης Ιωαννίδης, ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ
Αμετανόητη δεξιά, αλλά αξιολάτρευτη και αθώα
(...) Αυτή η γυναίκα είναι μια μεγάλη στιγμή στην καριέρα της Ελένης Ουζουνίδου. Η Σταματία της, άλλοτε υστερική κι άλλοτε επιθετική, άλλοτε μειλίχια και ζεστή, διαβαίνει με σταθερό βήμα την ανθρωπιά και την κατανόηση. Οποιος φύγει από το θέατρο κοροϊδεύοντας την, δεν έχει καταλάβει νομίζω ούτε την ηθοποιό ούτε τον αγώνα της. Δεν έχει εννοήσει το δέσιμο του κειμένου με τα υπαινικτικά σχόλια του σκηνοθέτη Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου (ένα κάγκελο που δείχνει στην εσωτερική φυλακή, κάποιο φύσημα αέρα, κι ασφαλώς οι απεγνωσμένες εκδηλώσεις του αδικημένου σώματος). Τα σεμεδάκια της Μαγδαληνής Αυγερινού, που από σκηνικό μετουσιώνονται σε νυφικό και σε στολή καλόγριας είναι, νομίζω, το πυκνότερο σε σημασίες αντικείμενο τον τελευταίο καιρό στο θέατρό μας.
Στέλλα Χαραμή, tospirto.net
Είδα: τη «Σταματία, το γένος Αργυροπούλου» σε σκηνοθεσία Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου
Από τις παραστάσεις που αξίζουν την πολυφορεμένη βινιέτα του «μην χάσετε».
Όλγα Σελλά, Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
Σταματία, παράσταση-έκπληξη
(...) Μια συναρπαστική παράσταση, ένα έργο-κοίταγμα στον κοινωνικοπολιτικό μας καθρέφτη.
Γιώργος Μητρόπουλος, euronews
Σταματία: Η Ελένη Ουζουνίδου σε έναν καθηλωτικό μονόλογο
Ένας μονόλογος που αξίζει
Η Ελένη Ουζουνίδου σε έναν συγκλονιστικό μονόλογο που διατρέχει την ιστορία της μεταπολιτευτικής Ελλάδας.
Μάνια Ζούση, artplay.gr
Η Λένα που "κεντάει"
Έναν χειμαρρώδη μονόλογο που διατρέχει όλη την μεταπολεμική Ελλάδα μέσα από την προσωπική και οικογενειακή ιστορία της Σταματίας Αργυροπούλου, «κεντάει» με μαεστρία η Λένα Ουζουνίδου.
Γιώργος Βιδάλης, ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
(Στήλη: ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΜΑΤΙΑ)
Αξιοθέατη γυναίκα παλαιών αρχών
Μια καλοστεκούμενη μοναχική γυναίκα αλλοτινών καιρών, φευγάτη και δονκιχοτική για τα σημερινά δεδομένα, ξεδιπλώνει το νήμα του ταλαίπωρου βίου της από τα νεανικά της χρόνια μεταπολεμικά το '50 έως τα «φθινοπωρινά» της στα τέλη του '80.
Γρηγόρης Ιωαννίδης, ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ
Αμετανόητη δεξιά, αλλά αξιολάτρευτη και αθώα
(...) Αυτή η γυναίκα είναι μια μεγάλη στιγμή στην καριέρα της Ελένης Ουζουνίδου. Η Σταματία της, άλλοτε υστερική κι άλλοτε επιθετική, άλλοτε μειλίχια και ζεστή, διαβαίνει με σταθερό βήμα την ανθρωπιά και την κατανόηση. Οποιος φύγει από το θέατρο κοροϊδεύοντας την, δεν έχει καταλάβει νομίζω ούτε την ηθοποιό ούτε τον αγώνα της. Δεν έχει εννοήσει το δέσιμο του κειμένου με τα υπαινικτικά σχόλια του σκηνοθέτη Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου (ένα κάγκελο που δείχνει στην εσωτερική φυλακή, κάποιο φύσημα αέρα, κι ασφαλώς οι απεγνωσμένες εκδηλώσεις του αδικημένου σώματος). Τα σεμεδάκια της Μαγδαληνής Αυγερινού, που από σκηνικό μετουσιώνονται σε νυφικό και σε στολή καλόγριας είναι, νομίζω, το πυκνότερο σε σημασίες αντικείμενο τον τελευταίο καιρό στο θέατρό μας.
Στέλλα Χαραμή, tospirto.net
Είδα: τη «Σταματία, το γένος Αργυροπούλου» σε σκηνοθεσία Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου
Από τις παραστάσεις που αξίζουν την πολυφορεμένη βινιέτα του «μην χάσετε».
Όλγα Σελλά, Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
Σταματία, παράσταση-έκπληξη
(...) Μια συναρπαστική παράσταση, ένα έργο-κοίταγμα στον κοινωνικοπολιτικό μας καθρέφτη.
Γιώργος Μητρόπουλος, euronews
Σταματία: Η Ελένη Ουζουνίδου σε έναν καθηλωτικό μονόλογο
Οι γυναικείοι μονόλογοι είναι ένα είδος που ευημερεί τα τελευταία χρόνια στις αθηναϊκές σκηνές, έχοντας αφήσει πίσω τους ως παρακαταθήκη, εξαιρετικές ερμηνείες από ηθοποιούς όλων των ηλικιών. Είναι σίγουρα μία από τις πιο δύσκολες αποστολές για έναν ηθοποιό να είναι μόνος του επί σκηνής, να προσπαθεί να υπερασπιστεί το κείμενο, το συγγραφέα, τις σκηνοθετικές οδηγίες, αλλά πάνω από όλα να κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον του κοινού, σε όλη τη διάρκεια της παράστασης.
Έφη Μαρίνου, ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ
Η παράσταση "Σταματία, το γένος Αργυροπούλου" στο Θέατρο του Νέου Κόσμου. Μέσα από τον παραμορφωτικό φακό του Θεού και της Πατρίδας. Μια γυναίκα, θύμα της ανατροφής της και της φανατικής προσήλωσής της στα χρηστά ήθη, γοήτευσε τον Βαγγέλη Θεοδωρόπουλο. Και έδωσε στην Ελένη Ουζουνίδου μια ακόμα ευκαιρία για μεγάλη ερμηνεία.
.jpg)
