ΑΝΕΚΔΟΤΟ: Τρεις Ημαθιώτες στην κόλαση!

Βρέθηκαν μια μέρα στη κόλαση ένας Βεροιώτης, ένας Ναουσαίος κι ένας Αλεξανδρινός. Τους συναντάει ο διάβολος και τους λέει: - Σε όσους έρχονται εδώ, δίνω μία ευκαιρία να μεταφερθούν στον παράδεισο. Και βγάζει ένα τεράστιο μαστίγιο λέγοντας: - Όποιος θα αντέξει τρία χτυπήματα χωρίς να φωνάξει, θα πάει στον παράδεισο. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε για ασπίδα ό,τι θέλετε. Πρώτος πηγαίνει ο Αλεξανδρινός.
- Τί θα έχεις για ασπίδα; ρωτάει ο διάβολος.
Ο Αλεξανδρινός σηκώνει μια τεράστια πέτρα και λέει: - Θα χρησιμοποιήσω αυτή την πέτρα! Είμαι έτοιμος!Σηκώνει ο διάβολος το μαστίγιο, χτυπάει μια και φεύγει η πέτρα. Χτυπάει δεύτερη και ουρλιάζει σαν τρελός ο Αλεξανδρινός, οπότε χάνει την ευκαιρία να πάει στον παράδεισο.
Στη συνέχεια ήταν σειρά του Ναουσαίου.
– Τί θα έχεις για ασπίδα; τον ρωτάει ο διάβολος.
– Τίποτα, λέει ο Ναουσαίος. Έκανα πενήντα χρόνια γιόγκα και δε νιώθω καθόλου πόνο! Στο πρώτο χτύπημα ο Ναουσαίος ήταν ατάραχος. Στο δεύτερο έκανε κάποιους μορφασμούς και στο τρίτο χτύπημα λίγο περισσότερους. Αλλά δεν έβγαλε κουβέντα από το στόμα του!
– Να πάρει, λέει ο διάβολος, πρώτη φορά αντέχει κάποιος τρία χτυπήματα. Λοιπόν, είσαι ελεύθερος να πας στον παράδεισο. Το αξίζεις.
– Όχι, λέει ο Ναουσαίος. Θέλω να μείνω και να δω. Σε όλα τα ανέκδοτα, ο «δαιμόνιος» Βεροιώτης την βγάζει καθαρή. Θέλω να δω τώρα πώς θα ξεμπερδέψει!
– Εντάξει, μείνε να βλέπεις, του λέει ο διάβολος.
Έρχεται λοιπόν η σειρά του Βεροιώτη και τον ρωτάει:
– Εσύ τί θα χρησιμοποιήσεις για ασπίδα; Και απαντάει ο Βεροιώτης:
– Το Ναουσαίο!