δέσμη των οποίων κατατίθεται στη Βουλή στις αμέσως επόμενες μέρες. Στη συνέχεια, από το Γενάρη του 2016, η αντιλαϊκή φαρέτρα εμπλουτίζεται με τις παρεμβάσεις στο Ασφαλιστικό, στις συντάξεις, με την ενίσχυση της φοροληστείας απέναντι στους φτωχούς αγρότες, τους μισθωτούς - συνταξιούχους, συνολικά στα λαϊκά στρώματα κ.λπ. Καθόλου τυχαία, οι υψηλόβαθμοι παράγοντες της Ευρωζώνης (όπως ο Επίτροπος Οικονομικών, Π. Μοσκοβισί) ομολογούν το γεγονός ότι η αντιλαϊκή ατζέντα περιλαμβάνει και το ζήτημα των εργασιακών σχέσεων.
Κρίκους σε αυτή την αλυσίδα της βαρβαρότητας αποτελούν και οι υπάρχουσες νομοθετικές παρεμβάσεις που ξεδιπλώθηκαν από τη «δεύτερη φορά Αριστερά», μετά την ψήφιση του τρίτου μνημονίου, που με τη σειρά του ήρθε ως αποτέλεσμα μιας διαπραγμάτευσης που διενεργήθηκε εντός των τειχών και για λογαριασμό του κεφαλαίου.Σε αυτό το πλαίσιο και σε διάστημα μικρότερο από τρεις μήνες, η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ στοίχειωσε την καθημερινότητα της λαϊκής οικογένειας με μπαράζ νέων μέτρων, που με τη σειρά τους έρχονται να προστεθούν πάνω σε αυτά της προηγούμενης μνημονιακής περιόδου.Ανάμεσα σε πλήθος άλλων, σταχυολογούμε τις παρακάτω αντιλαϊκές διατάξεις και παρεμβάσεις:
Η απογείωση των συντελεστών στο ΦΠΑ, που επιβαρύνουν ολόκληρη την γκάμα της λαϊκής κατανάλωσης. Την ίδια ώρα, πάντα με στόχο τη διόγκωση των φόρων που εισρέουν στο κρατικό ταμείο, προχώρησε στην κατάργηση και εξίσωση των μειωμένων συντελεστών στα νησιά του Αιγαίου.
Παρεμβάσεις που αφορούν στη «βελτίωση της βιωσιμότητας» του ασφαλιστικού συστήματος.
Μείωση των συντάξεων τόσο των κύριων όσο και των επικουρικών, με το «κόλπο» της αύξησης και καθιέρωσης ειδικής παρακράτησης τάχα για τις δαπάνες Υγείας, που με τη σειρά τους ολοένα και συρρικνώνονται.
Απογείωση της παρακράτησης φόρου σε βάρος των μικρομεσαίων αγροτών και αυτοαπασχολούμενων.
Διόγκωση του ειδικού φόρου κατανάλωσης στο αγροτικό πετρέλαιο.
Μειώθηκε το όριο προστασίας μισθών και συντάξεων για τα κάθε είδους ληξιπρόθεσμα χαράτσια στην Εφορία. Διογκώθηκαν οι τόκοι και τα πρόστιμα σε ό,τι αφορά τη ρύθμιση για τις ληξιπρόθεσμες οφειλές των λαϊκών νοικοκυριών κ.ά.
Με το νέο νόμο για τα «κόκκινα» δάνεια στις τράπεζες, η θηλιά των πλειστηριασμών σφίγγει ακόμη περισσότερο γύρω από την πρώτη κατοικία της λαϊκής οικογένειας.
Με την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, μέσω της δανειακής σύμβασης που συνοδεύει το τρίτο μνημόνιο, στήριξαν το εγχώριο τραπεζικό κεφάλαιο. Είναι ξεκάθαρο, πλέον, το γεγονός ότι η χασούρα ύψους δεκάδων δισεκατομμυρίων φορτώθηκε στο κρατικό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας και μέσω αυτού στους κρατικούς προϋπολογισμούς και των επόμενων ετών και βέβαια στις πλάτες των λαϊκών στρωμάτων. Φυσικά υπάρχουν και άλλα. Το μεγάλο όμως ζήτημα δεν είναι η καταγραφή τους, αλλά η πάλη για τη μη εφαρμογή τους...
(Δημοσιεύτηκε στην έντυπη «ΑΛΛΗ ΑΠΟΨΗ»)
