ενώ για το βιβλίο μίλησαν ο δικηγόρος και συγγραφέας Γιώργος Λιόλιος και ο δρ. Χρήστος Σκούπρας, Προϊστάμενος Εκπαιδευτικών Θεμάτων Δ/νσης Β/θμιας Εκ/σης Ημαθίας, καθώς και ο ίδιος ο συγγραφέας, Δημήτρης Βύζας. Στην αρχή της εκδήλωσης, απηύθυνε χαιρετισμό ο πρόεδρος της Ε.Μ.Ι.Π.Η., Μανώλης Ξυνάδας.
Είχα τη χαρά να γνωρίσω τον κύριο Δημήτρη Βύζα πριν από τρία περίπου χρόνια, όταν μαζί με τον ανιψιό του, συνάδελφο μου, με επισκέφτηκε στο 5ο Γενικό Λύκειο όπου εργάζομαι και μου γνωστοποίησε τη δουλειά του. Κατά τη διάρκεια της συνομιλίας μας διαπίστωσα ότι πρόκειται για άνθρωπο που εμμένει στη λεπτομέρεια, που είναι το μεγαλύτερο προσόν για όποιον ασχολείται με την έρευνα. Ήθελε, λοιπόν, να εκδώσει ένα βιβλίο που να αφορά τη Φυτειά, τον αγαπημένο τόπο καταγωγής του και αναζητούσε εκδότες.
Αργότερα, σε κάποιο Δ.Σ. της Εταιρείας αποφασίσαμε να προχωρήσουμε εμείς στην έκδοση του βιβλίου, αφού ήδη το είχε διαβάσει ο πατέρας Αθανάσιος Βουδούρης, μέλος του Δ.Σ. και το συνιστούσε, επειδή επρόκειτο για προσεκτική και λεπτομερή δουλειά. Ορίστηκε αρχικά μια τριμελής επιτροπή αποτελούμενη από το Μανώλη Ξυνάδα, την Αναστασία Ταναμπάση κι εμένα για να διαβάσουμε το υλικό και να προτείνουμε διορθώσεις.
Κατόπιν μελέτης του αποφασίσαμε να αφαιρέσουμε εκτενή τμήματα που αναφέρονταν στη γενική ιστορία και καθιστούσαν την ανάγνωση κουραστική.
Στη συνέχεια ανέλαβα εγώ την επιμέλεια. Χώρισα το ογκώδες υλικό (περίπου 500 σελίδων) σε δύο τμήματα με την προοπτική να γίνουν δύο ξεχωριστές εκδόσεις, επειδή κρίναμε ότι η δουλειά είναι πολύ αξιόλογη και όπως αναφέρω και στο εισαγωγικό σημείωμα «Το προς έκδοση υλικό που παρέδωσε ο συγγραφέας στην ΕΜΙΠΗ ήταν αποτέλεσμα μακροχρόνιας και επίπονης εργασίας και θεωρήθηκε ορθότερο να χωριστεί σε δύο τόμους για δύο κυρίως λόγους: α) εξαιτίας του μεγάλου όγκου ιστορικών πληροφοριών που καθιστούσαν δυσχερή την ανάγνωση και β) ως ένδειξη σεβασμού στον κόπο που κατέβαλε ο συγγραφέας».
Ο Γιώργος Λιόλιος, γνωστός δικηγόρος και συγγραφέας, που είχε μελετήσει το υλικό, σε κάποια κουβέντα που κάναμε, μου πρότεινε να το ξαναδώ από την αρχή και ουσιαστικά να αλλάξω όλη του τη δομή, πράγμα που έγινε. Έκανα νέα κεφάλαια, ενότητες και άλλαξα τη σειρά των γραφόμενων, παράλληλα με τη φιλολογική επιμέλεια. Επίσης, διαπίστωσα ότι ο κ. Βύζας είχε αντλήσει πληροφορίες από έναν μεγάλο αριθμό βιβλίων και πηγών (αρχειακών, αδημοσίευτων και δημοσιευμένων) για αυτό θεώρησα πως η βιβλιογραφία θα πρέπει να είναι εμφανής σε υποσημειώσεις και όχι ως μέρος του κειμένου, όπως την είχε παραθέσει ο ίδιος.
Έτσι η κατηγοριοποίηση έγινε βάσει των εξής ευρύτερων θεματικών:
-Το κεφάλαιο 1 αφορά την ετυμολογία και γλωσσικές συγγένειες του τοπωνύμιου Φυτειά
-Το δεύτερο κεφάλαιο αφορά την ίδρυση του χωριού και πληθυσμιακά στοιχεία
-Στο τρίτο αναφέρονται ιδιοκτησιακά θέματα
-Το τέταρτο, που είναι το μεγαλύτερο, αφορά την ιστορία του χωριού και όχι μόνο με μεγαλύτερη αναφορά στην περίοδο της Κατοχής και του Εμφυλίου, χρόνια από τα οποία οι αναμνήσεις του συγγραφέα είναι εγγεγραμμένες μέσα του
-Το τελευταίο κεφάλαιο με τη γενεαλογία καταγράφει όλες τις οικογένειες του χωριού από τους πρώτους κατοίκους μέχρι τους τελευταίους απογόνους τους.
Κατά τη διάρκεια της επιμέλειας συναντηθήκαμε πάμπολλες φορές με τον κ. Βύζα και με αξιοσημείωτη προσοχή διορθώναμε, προσθέταμε ή αφαιρούσαμε, ξαναμελετούσαμε και ξαναδιορθώναμε. Είναι αλήθεια πως η επιμέλεια διήρκεσε πάνω από ένα χρόνο, επειδή και οι δύο επιμέναμε στις λεπτομέρειες.
Ο κ. Βύζας είναι ηλεκτρονικός στο επάγγελμα και τελείωσε Πολυτεχνική Σχολή στη Βουδαπέστη. Ωστόσο, έχει τρία σημαντικά πλεονεκτήματα. Πρώτον, αγαπάει την ιστορία και ακόμα περισσότερο την ιστορία του χωριού του. Δεύτερον, είναι ιδιαίτερα φιλομαθής, του αρέσει να διαβάζει, να διδάσκεται και να διδάσκει και παρακολουθεί όλα τα πολιτιστικά δρώμενα της πόλης. Και τρίτον και σημαντικότερον διαθέτει αρετές ενός ερευνητή. Όλες τις πληροφορίες που συνέλεξε με εξαιρετική υπομονή τις διασταύρωνε και μόνο αν κατόπιν εξακρίβωσης ήταν βάσιμες τις παραθέτει στο βιβλίο του. Αν πάλι υπάρχει μια αμφιβολία, την επισημαίνει. Για αυτό υπάρχουν και οι συνεντεύξεις γηραιότερων στο κείμενο, για να γίνεται διακριτή η κάθε πληροφορία, από πού και πώς την πήρε. Μου θυμίζει στη μεθοδολογία τους πρώτους ιστορικούς που δε σπούδασαν, αλλά σεβόντουσαν αυτό που έκαναν και το αναγνωστικό κοινό».
Ο Γ. Λιόλιος αναφέρθηκε στις δικές του μνήμες αλλά και γνώσεις γύρω από τη Φυτειά, καθώς και στα όσα προσφέρει το βιβλίο για την καλύτερη γνωριμία του συγκεκριμένου τόπου.
Ο Χ. Σκούπρας σημείωσε για το βιβλίο: « Ουσιαστικά το πόνημα του Δ. Βύζα κατατίθεται ως μια υπέρβαση της διαίρεσης και του εμφύλιου διχασμού. Ο στόχος του είναι με την περιγραφή των γεγονότων και της αποκατάστασης της ιστορικής ακρίβειας, να καταστήσει το έργο του, έργο αναφοράς για τους Φυτιώτες, για όσους σχετίζονται με τη Φυτειά, αλλά και για τους κατοίκους της Βέροιας».
Τέλος ο συγγραφέας χαρακτηρίζοντας τον εαυτό του ως «παιδί του εμφυλίου ή παιδί των συνεπειών του» αναφέρθηκε στους λόγους συγγραφής του, στις δυσκολίες που συνάντησε, αλλά και σε ιστορίες από τη ζωή σ’αυτό.
alli-apopsi.gr
.jpg)
