για τη στιγμή του τραυματισμού του. «Ωχ θεέ μου, πάλι από την αρχή», είπα κι άρχισα να λέω σε όλους πως κόπηκε ο αχίλλειος. «Πώς είναι δυνατόν; Πού το ξέρεις» μου είπε ακόμα κι ο διαιτητής», περιγράφει στα πρώτα λόγια του ο άσος της «βασίλισσας του βορρά». Αυτή μάλιστα είναι η δεύτερη φορά που ο Βεργώνης θα κληθεί να αντιμετωπίσει μία ολική ρήξη αχιλλείου τένοντα, αλλά ο ίδιος δεν το βάζει κάτω, αντιθέτως με πείσμα δηλώνει ότι: «Θα επανέλθω»! Εκείνο που δεν ξέρουν πολλοί ωστόσο είναι ότι ο κάπτεν της Βέροιας αγωνίζεται με ειδικούς πάτους λόγω ανισοσκελίας. «Ακούγεται κάπως, αλλά αυτό δεν είναι σοβαρό. Είμαι ένας από τους χιλιάδες ανθρώπους που εκεί έξω έχουν ένα πόδι μεγαλύτερο από το άλλο. Μη φανταστεί κανείς κάτι φοβερό. Μιλάμε για απειροελάχιστη απόκλιση, την οποία ισορροπείς με ειδικούς πάντως. Μέχρι 20 ετών δεν το γνώριζα. Δεν είχα τραυματιστεί ποτέ. Τότε το ύψος μου σταθεροποιήθηκε στο 1,90μ. κι απέδιδα εκεί τις όποιες ενοχλήσεις ή κούραση ένιωθα», λέει μεταξύ άλλων ο Βεργώνης και προσθέτει: «Παραμένω ψύχραιμος και αισιόδοξος. Εχω τον προσωπικό μου γιατρό, τον κ. Παπακώστα, στη Θεσσαλονίκη και μαζί βαδίζουμε. Οχι, δεν χάνω το κουράγιο μου. Από τη στιγμή όπου όλα είναι αντιμετωπίσιμα, τα παλεύω. Με το ποδόσφαιρο είμαι παθιασμένος. Και βλέπετε πως οι τραυματισμοί δεν με εμπόδισαν να αγωνιστώ. Σε αυτό στοχεύω και τώρα. Αυτό το ταξίδι είναι μοναχικό. Θέλει μεγάλη δύναμη και νομίζω πως τη διαθέτω. Κάθε φορά λέω πως δεν έχω άλλη υπομονή, αλλά αποδεικνύεται πως είμαι πιο δυνατός. Εκεί που λυγίζω είναι μπροστά στο θάνατο κι αυτό το ζήσαμε όλοι φέτος στη Βέροια με τον 17χρονο τερματοφύλακα Στέλιο Μαρκούση. Μας έχει σημαδέψει». Ο άσος της Βέροιας ωστόσο δεν είναι μία συνηθισμένη περίπτωση ποδοσφαιριστή, καθώς πρόκειται για πτυχιούχο μαθηματικών, ο οποίος παίζει αρμόνιο, αλλά μαθαίνει και κιθάρα. Παράλληλα αγαπάει την ποίηση και την ξένη λογοτεχνία, ενώ αγαπημένος του ποιητής είναι ο Τάσος Λειβαδίτης κι από ξένους ο συγγραφέας Χόρχε Λουίς Μπόρχες.
