Τσαμήτρος: «Ο στόχος για ένα βιώσιμο ασφαλιστικό σύστημα»

Επειδή τις τελευταίες μέρες χάνουμε την ουσία και δε μιλάμε για τα πραγματικά προβλήματα. Το ασφαλιστικό είναι το πιο σοβαρό θέμα αυτήν τη στιγμή και είναι χαζός κατά τη γνώμη μου οποίος πιστεύει ότι λύνεται με μείωση συντάξεων. Το ασφαλιστικό εξαρτάται από τις εισφορές των εργαζομένων. Αυτήν τη στιγμή η σχέση εργαζομένων συνταξιούχων τείνει να γίνει 1 προς 1. Και 400 ευρω να πάμε όλες τις συντάξεις πάλι δε βγαίνει επομένως είναι...
σαχλαμάρα να προσπαθούμε να το λύσουμε με μειώσεις. Το ασφαλιστικό θα λυθεί όταν μειωθεί η ανεργία, ώστε οι εργαζόμενοι να πληρώνουν εισφορές. Δεν είναι δυνατόν με 30% ανεργία να προσπαθούμε να λύσουμε μακροπρόθεσμα το ασφαλιστικό και μάλιστα προτείνοντας για παράδειγμα κατάργηση του ΕΚΑΣ. Πρέπει να γίνει ένα σχέδιο που θα περιλαμβάνει άμεσα:

Σχέδιο για μείωση της ανεργίας. Είναι η πρώτη αιτία που διαλύει τα ασφαλιστικά ταμεία αφού είναι αδύνατον χωρίς εισφορές να εξισορροπήσουν και τα ελλείμματα τους θα μεγαλώνουν συνεχώς ώσπου κάποια στιγμή θα είναι ανίκανα να πληρώσουν συντάξεις. Αντί να ξεκινήσουμε και πάλι από την πραγματική αιτία του προβλήματος και να την αντιμετωπίσουμε ( με ένα αναπτυξιακό πακέτο για παράδειγμα ), ξεκινάμε και πάλι από το τελευταίο βαγόνι του τρένου.

Αύξηση εισφορών για τις κερδοφόρες σε μεγάλο βαθμό επιχειρήσεις και μόνον αυτές. Το μέτρο θα είναι μακροπρόθεσμο και το λέω για να προλάβω αντιδράσεις του στυλ δεν υπάρχει καμιά κερδοφόρα επιχείρηση και άλλες τέτοιες γενικεύσεις. Σε λίγα χρόνια μπορεί να υπάρχουν περισσότερες και φυσικά υπάρχουν και τώρα. Ο σχεδιασμός του ασφαλιστικού πρέπει να είναι 30ετίας.

Τερματισμός πρόωρων συνταξιοδοτήσεων. Κάποιος που βγαίνει στη σύνταξη στα 45 αποτελεί βόμβα για οποιοδήποτε ασφαλιστικό σύστημα και φυσικά ανήθικο και για την υπόλοιπη κοινωνία που πρέπει να δουλεύει σκληρά ως τα 65. Η κατάργηση αυτής της ελληνικής παθογένειας μπορεί να εξοικονομήσεις εκατοντάδες εκατομμύρια για τα ταμεία.

Επανασχεδιασμός των επικουρικών συντάξεων.

Μείωση σε άχρηστες δαπάνες των ταμείων. Προνόμια διοίκησης, υπερβολικά υψηλά ενοίκια για να στεγάζονται οι υπηρεσίες τους, μηχανοργάνωση.

Αν γίνουν όλα αυτά θα έχουμε ένα άλλο ασφαλιστικό και μόνο τότε θα μπορούμε να κινηθούμε προς την κατεύθυνση να το κάνουμε βιώσιμο και αποτελεσματικό για τις επόμενες δεκαετίες καθώς χρειάζεται πολλή δουλειά και εξαρτάται και από το γενικότερο μοντέλο ανάπτυξης της χώρας το οποίο μπορώ να αναλύσω σε άλλο κείμενο. Η λύση δεν είναι οι περικοπές. Χαρακτηριστικά θα πω ότι αν δεν βγάζεις καθόλου χρήματα όσες περικοπές και να κάνεις δε θα έχεις να φας, το ίδιο ισχύει και για το ασφαλιστικό, όσο και να μειώσεις τις συντάξεις αν δεν έχει έσοδα από εισφορές θα είναι ελλειμματικό. Μην ξεκινάμε να λύσουμε το πρόβλημα από το τέλος.