Διαδικτυακή συνέντευξη έδωσε ο αγαπημένος Βεροιώτης καλλιτέχνης Γιάννης Τουτουντζής στην πετυχημένη συγγραφέα Μαίρη Γκαζιάνη. Ο δημοφιλής τραγουδιστής, μίλησε για όλους και για όλα και αναφέρθηκε στην γενέτειρά του, με άκρως κολακευτικά σχόλια. Μάλιστα, δεν δίστασε να αναφέρει, πως η Βέροια είναι πάντα χαραγμένη στη καρδιά του, γιατί είναι μια υπέροχη πόλη. Διαβάστε αναλυτικά όλη την συνέντευξή του:ΕΡ. Γεννήθηκες στη Βέροια όπου παρέμεινες μέχρι τα 7 χρόνια σου. Τι κρατάς στη καρδιά σου από αυτά τα πρώτα χρόνια της ζωής σου;
ΑΠ. Γ: Νομίζω ότι παρότι ήταν λίγα τα χρόνια και ιδιαίτερα σε μία τρυφερή ηλικία όπως είναι αυτή των 7 ετών, η Βέροια ήταν και είναι πάντα χαραγμένη στην καρδιά μου ως μία υπέροχη πόλη. Εκεί βρίσκονται ακόμα αγαπημένοι μου συμμαθητές που η φιλία μας κρατάει ως σήμερα κι ας χωριστήκαμε στα μέσα της δευτέρας δημοτικού.
ΑΠ. Η αλήθεια είναι ότι μου ήταν πάρα πολύ δύσκολη η προσαρμογή.. Η νοοτροπία του χωριού είναι τελείως διαφορετική από αυτήν της πόλης…
ΕΡ. Σε ποια ηλικία θυμάσαι τα πρώτα μουσικά σου ακούσματα;
ΑΠ. Ήμουν σχεδόν τεσσάρων ετών όταν έγινε η πρώτη μου «επαφή» με την μουσική… Σαν τώρα το θυμάμαι η αλήθεια είναι… Η θεία μου πήγαινε σε Ωδείο και μάθαινε τουμπελέκι κι όταν γυρνούσε σπίτι να μελετήσει την παρατηρούσα και άρχισα να μαθαίνω κι εγώ σιγά-σιγά…
ΕΡ. Πότε αποφάσισες ότι αυτό με το οποίο θέλεις ν΄ ασχοληθείς είναι η μουσική και το τραγούδι;
ΑΠ. Από τότε που γεννήθηκα (γέλια). Σε ηλικία έξι ετών, όταν ακόμα μέναμε στην Βέροια, ένα πρωί με ξυπνούσε η μητέρα μου για να πάω σχολείο κι αφού προσπαθούσε και προσπαθούσε της λέω κάποια στιγμή… «Άσε με ρε μάνα να κοιμηθώ, ποιο σχολείο… Εγώ γεννήθηκα να ζω την νύχτα όχι την ημέρα… Κουφάθηκε… Οπότε αντιλαμβάνεσαι ότι από μωρό ήξερα τι θέλω…
ΑΠ. Έχω πάει κατά διαστήματα σε ωδείο για να μάθω σε ποιο εξειδικευμένο βαθμό κάποια πράγματα αλλά πάντα ξεκινούσα μόνος μου και μάθαινα τα όργανα που παίζω…
ΕΡ. Εκτός από το τραγούδι γράφεις και στίχους και μουσική. Μπορείς να μας αναφέρεις κάποια τραγούδια σου;
ΑΠ. Το πρώτο μου τραγούδι και πάρα πολύ αγαπημένο μου είναι τα «Σπασμένα Κρύσταλλα» αλλά και το «Κάνε κάτι», το «Βρεγμένο Ρούχο» το «Λάθος μου» αλλά έχω πει και τραγούδια άλλων συνθετών.
ΕΡ. Έχεις συνεργαστεί με πολύ γνωστούς καλλιτέχνες σε μεγάλες πίστες. Ποια εμπειρία αποκόμισες;
ΑΠ. Η ταπεινότητα, η σοβαρότητα και η ασταμάτητη προσπάθεια είναι αυτά τα όποια διδάχτηκα από τους καλλιτέχνες με τους οποίους έχω συνεργαστεί και τους ευχαριστώ για όσα μου έχουνε «δώσει».
ΕΡ. Πρόσφατα κυκλοφόρησες πέντε νέα τραγούδια σου. Πως τα υποδέχτηκαν οι θαυμαστές σου;
ΑΠ. Νομίζω ότι τα υποδέχτηκαν με αγάπη γιατί η αλήθεια είναι ότι έχουν διαφορετικό στυλ από ότι έκανα μέχρι σήμερα..
ΕΡ. Πιστεύεις ότι η απογοήτευση από έναν έρωτα κλείνει τον άνθρωπο στον εαυτό του «για να περνάει ωραία» όπως αναφέρεται στους στίχους του τραγουδιού σου «Εγώ»;
ΑΠ. Ναι… Κλείνεσαι… Όταν έχεις αγαπήσει πραγματικά όσο και να θέλεις να είσαι καλά δεν μπορείς…
ΕΡ. Ο έρωτας πόσο σημαντικός είναι στη ζωή σου; ως που μπορεί να σε παρασύρει;
ΑΠ. Μέχρι τον γκρεμό… (γέλια). Ο έρωτας είναι κάτι όμορφο, οπότε αν είσαι και λίγο δοτικός παρασύρεσαι…
ΕΡ. Το συναίσθημα της στιγμής επηρεάζει την ερμηνεία σου;
ΑΠ. Ναι… Όχι πάντα, αλλά επηρεάζει..
ΕΡ. Ένα άλλο τραγούδι σου έχει τον τίτλο «Βρεγμένο ρούχο». Είναι εύκολο ν΄ αποβάλλει κάποιος έναν έρωτα σαν βρεγμένο ρούχο;
ΑΠ. Μεγάλη απόφαση… αν είσαι και λίγο αυτοκαταστροφικός κάνεις ποιο δύσκολο το να φύγεις… Αν είσαι λίγο εγωιστής (που κατά την γνώμη μου καλό είναι) το κάνεις ποιο εύκολα…
ΕΡ. «Λάθος» είναι ο τίτλος ενός ακόμα νέου τραγουδιού σου. Πως αποβάλλεται έναν λάθος όταν είναι πάθος;
ΑΠ. Δεν αποβάλλεται… (γέλιο)… Όπως είπα και προηγουμένως όσο πιο πολύ εγωιστής είσαι τόσο πιο εύκολα φεύγεις… όσο ποιο συναισθηματικός… Την πάτησες…
ΕΡ. «Κάνε κάτι» ή «Καλή τύχη» θα έλεγες σ΄ έναν έρωτα με φθίνουσα πορεία;
ΑΠ. Κάνε κάτι για να έχεις καλή τύχη θα έλεγα καλύτερα…
ΕΡ. Έχεις σπουδάσει προγραμματιστής Η/Υ. Ασχολήθηκες ποτέ μ΄ αυτό;
ΑΠ. Όχι.. Μία ακόμα αλήθεια είναι ότι το πτυχίο της πληροφορικής το πήρα μόνο και μόνο για τους γονείς μου, για να τους αποδείξω ότι μπορώ.
ΕΡ. Παράδοση της οικογένειά σας είναι το σκάκι. Πόσο καλός είσαι σ΄ αυτό;
ΑΠ. Δοκίμασε με και θα μάθεις… (γέλιο) πλάκα κάνω… Ήμουν αρκετά καλός παλαιότερα αλλά το έχω παρατήσει τα τελευταία χρόνια γιατί ο χρόνος μου είναι περιορισμένος…
ΕΡ. Η αγάπη σου για τα βιβλία πως προέκυψε; Μήπως είναι κάτι που σου το εμφύσησε η μητέρα σου –πολύ γνωστή συγγραφέας- Βιβή Κοντοπούλου;
ΑΠ. Σίγουρα όταν βλέπεις έναν άνθρωπο μέσα στο σπίτι σου και ιδιαίτερα την μητέρα μου που την αγαπώ πάρα πολύ (όχι δεν αγαπάω το ίδιο και τον πατέρα μου) επηρεάζεσαι…
ΕΡ. Αν και πολύ νέος στην ηλικία έχεις ένα γιο δυο χρονών περίπου, στον οποίο έχεις μεγάλη αδυναμία. Πιστεύεις ότι του μαθαίνεις πράγματα ή σε μαθαίνει;
ΑΠ. Ο Γιος μου… Καταρχήν είναι ΟΛΗ ΜΟΥ Η ΖΩΗ!!! Δεν μπορώ να σκεφτώ δευτερόλεπτο χωρίς εκείνον.. Είναι μοναδικός!!! Πιστεύω ότι μαθαίνει ο ένας από τον άλλον…
ΕΡ. Τι θα ήθελες να πεις ως επίλογο της κουβέντας μας;
ΑΠ. Θα ήθελα να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλο αυτόν τον κόσμο που είναι δίπλα μου και με στηρίζει όλα αυτά τα χρόνια και αγκαλιάζει τα τραγούδια μου με τόση αγάπη…
ΑΠ. Γ: Νομίζω ότι παρότι ήταν λίγα τα χρόνια και ιδιαίτερα σε μία τρυφερή ηλικία όπως είναι αυτή των 7 ετών, η Βέροια ήταν και είναι πάντα χαραγμένη στην καρδιά μου ως μία υπέροχη πόλη. Εκεί βρίσκονται ακόμα αγαπημένοι μου συμμαθητές που η φιλία μας κρατάει ως σήμερα κι ας χωριστήκαμε στα μέσα της δευτέρας δημοτικού.
ΕΡ. Στη συνέχεια η οικογένειά σου εγκαταστάθηκε στο Μακρύγιαλο Πιερίας. Πως αντιμετώπισες αυτή τη μετακόμιση στην τρυφερή ηλικία των 7 ετών;
ΑΠ. Η αλήθεια είναι ότι μου ήταν πάρα πολύ δύσκολη η προσαρμογή.. Η νοοτροπία του χωριού είναι τελείως διαφορετική από αυτήν της πόλης…
ΕΡ. Σε ποια ηλικία θυμάσαι τα πρώτα μουσικά σου ακούσματα;
ΑΠ. Ήμουν σχεδόν τεσσάρων ετών όταν έγινε η πρώτη μου «επαφή» με την μουσική… Σαν τώρα το θυμάμαι η αλήθεια είναι… Η θεία μου πήγαινε σε Ωδείο και μάθαινε τουμπελέκι κι όταν γυρνούσε σπίτι να μελετήσει την παρατηρούσα και άρχισα να μαθαίνω κι εγώ σιγά-σιγά…
ΕΡ. Πότε αποφάσισες ότι αυτό με το οποίο θέλεις ν΄ ασχοληθείς είναι η μουσική και το τραγούδι;
ΑΠ. Από τότε που γεννήθηκα (γέλια). Σε ηλικία έξι ετών, όταν ακόμα μέναμε στην Βέροια, ένα πρωί με ξυπνούσε η μητέρα μου για να πάω σχολείο κι αφού προσπαθούσε και προσπαθούσε της λέω κάποια στιγμή… «Άσε με ρε μάνα να κοιμηθώ, ποιο σχολείο… Εγώ γεννήθηκα να ζω την νύχτα όχι την ημέρα… Κουφάθηκε… Οπότε αντιλαμβάνεσαι ότι από μωρό ήξερα τι θέλω…
ΕΡ. Γνωρίζω ότι παίζεις πολλά μουσικά όργανα. Έχεις σπουδάσει ή είσαι αυτοδίδακτος;
ΑΠ. Έχω πάει κατά διαστήματα σε ωδείο για να μάθω σε ποιο εξειδικευμένο βαθμό κάποια πράγματα αλλά πάντα ξεκινούσα μόνος μου και μάθαινα τα όργανα που παίζω…
ΕΡ. Εκτός από το τραγούδι γράφεις και στίχους και μουσική. Μπορείς να μας αναφέρεις κάποια τραγούδια σου;
ΑΠ. Το πρώτο μου τραγούδι και πάρα πολύ αγαπημένο μου είναι τα «Σπασμένα Κρύσταλλα» αλλά και το «Κάνε κάτι», το «Βρεγμένο Ρούχο» το «Λάθος μου» αλλά έχω πει και τραγούδια άλλων συνθετών.
ΕΡ. Έχεις συνεργαστεί με πολύ γνωστούς καλλιτέχνες σε μεγάλες πίστες. Ποια εμπειρία αποκόμισες;
ΑΠ. Η ταπεινότητα, η σοβαρότητα και η ασταμάτητη προσπάθεια είναι αυτά τα όποια διδάχτηκα από τους καλλιτέχνες με τους οποίους έχω συνεργαστεί και τους ευχαριστώ για όσα μου έχουνε «δώσει».
ΕΡ. Πρόσφατα κυκλοφόρησες πέντε νέα τραγούδια σου. Πως τα υποδέχτηκαν οι θαυμαστές σου;
ΑΠ. Νομίζω ότι τα υποδέχτηκαν με αγάπη γιατί η αλήθεια είναι ότι έχουν διαφορετικό στυλ από ότι έκανα μέχρι σήμερα..
ΕΡ. Πιστεύεις ότι η απογοήτευση από έναν έρωτα κλείνει τον άνθρωπο στον εαυτό του «για να περνάει ωραία» όπως αναφέρεται στους στίχους του τραγουδιού σου «Εγώ»;
ΑΠ. Ναι… Κλείνεσαι… Όταν έχεις αγαπήσει πραγματικά όσο και να θέλεις να είσαι καλά δεν μπορείς…
ΕΡ. Ο έρωτας πόσο σημαντικός είναι στη ζωή σου; ως που μπορεί να σε παρασύρει;
ΑΠ. Μέχρι τον γκρεμό… (γέλια). Ο έρωτας είναι κάτι όμορφο, οπότε αν είσαι και λίγο δοτικός παρασύρεσαι…
ΕΡ. Το συναίσθημα της στιγμής επηρεάζει την ερμηνεία σου;
ΑΠ. Ναι… Όχι πάντα, αλλά επηρεάζει..
ΕΡ. Ένα άλλο τραγούδι σου έχει τον τίτλο «Βρεγμένο ρούχο». Είναι εύκολο ν΄ αποβάλλει κάποιος έναν έρωτα σαν βρεγμένο ρούχο;
ΑΠ. Μεγάλη απόφαση… αν είσαι και λίγο αυτοκαταστροφικός κάνεις ποιο δύσκολο το να φύγεις… Αν είσαι λίγο εγωιστής (που κατά την γνώμη μου καλό είναι) το κάνεις ποιο εύκολα…
ΕΡ. «Λάθος» είναι ο τίτλος ενός ακόμα νέου τραγουδιού σου. Πως αποβάλλεται έναν λάθος όταν είναι πάθος;
ΑΠ. Δεν αποβάλλεται… (γέλιο)… Όπως είπα και προηγουμένως όσο πιο πολύ εγωιστής είσαι τόσο πιο εύκολα φεύγεις… όσο ποιο συναισθηματικός… Την πάτησες…
ΕΡ. «Κάνε κάτι» ή «Καλή τύχη» θα έλεγες σ΄ έναν έρωτα με φθίνουσα πορεία;
ΑΠ. Κάνε κάτι για να έχεις καλή τύχη θα έλεγα καλύτερα…
ΕΡ. Έχεις σπουδάσει προγραμματιστής Η/Υ. Ασχολήθηκες ποτέ μ΄ αυτό;
ΑΠ. Όχι.. Μία ακόμα αλήθεια είναι ότι το πτυχίο της πληροφορικής το πήρα μόνο και μόνο για τους γονείς μου, για να τους αποδείξω ότι μπορώ.
ΕΡ. Παράδοση της οικογένειά σας είναι το σκάκι. Πόσο καλός είσαι σ΄ αυτό;
ΑΠ. Δοκίμασε με και θα μάθεις… (γέλιο) πλάκα κάνω… Ήμουν αρκετά καλός παλαιότερα αλλά το έχω παρατήσει τα τελευταία χρόνια γιατί ο χρόνος μου είναι περιορισμένος…
ΕΡ. Η αγάπη σου για τα βιβλία πως προέκυψε; Μήπως είναι κάτι που σου το εμφύσησε η μητέρα σου –πολύ γνωστή συγγραφέας- Βιβή Κοντοπούλου;
ΑΠ. Σίγουρα όταν βλέπεις έναν άνθρωπο μέσα στο σπίτι σου και ιδιαίτερα την μητέρα μου που την αγαπώ πάρα πολύ (όχι δεν αγαπάω το ίδιο και τον πατέρα μου) επηρεάζεσαι…
ΕΡ. Αν και πολύ νέος στην ηλικία έχεις ένα γιο δυο χρονών περίπου, στον οποίο έχεις μεγάλη αδυναμία. Πιστεύεις ότι του μαθαίνεις πράγματα ή σε μαθαίνει;
ΑΠ. Ο Γιος μου… Καταρχήν είναι ΟΛΗ ΜΟΥ Η ΖΩΗ!!! Δεν μπορώ να σκεφτώ δευτερόλεπτο χωρίς εκείνον.. Είναι μοναδικός!!! Πιστεύω ότι μαθαίνει ο ένας από τον άλλον…
ΕΡ. Τι θα ήθελες να πεις ως επίλογο της κουβέντας μας;
ΑΠ. Θα ήθελα να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλο αυτόν τον κόσμο που είναι δίπλα μου και με στηρίζει όλα αυτά τα χρόνια και αγκαλιάζει τα τραγούδια μου με τόση αγάπη…
Πηγή: http://now24.gr