και εξακολουθεί να παίζεται ασταμάτητα εδώ και 60 χρόνια. Η γεμάτη μυστήριο και ανατροπές υπόθεση, η συνεχής αγωνία αποτελούν μόνο μερικά από τα συστατικά επιτυχίας της παράστασης, που έχει μεταφραστεί σε πενήντα γλώσσες.
Ένα νέο ζευγάρι ανοίγει ένα πανδοχείο στην αγγλική εξοχή και καθώς περιμένουν τους τέσσερις πρώτους ενοίκους, η κακοκαιρία όλο και χειροτερεύει. Ένας ακόμη επισκέπτης και ένας αστυνομικός, όλοι πια αποκλεισμένοι από την σφοδρή χιονόπτωση, έρχονται αντιμέτωποι με μια σειρά φονικών που καθιστούν προφανές ότι ο δολοφόνος βρίσκεται ανάμεσά τους. Ο Μάνος Παπαγιάννης, δωρικός στον ρόλο του, χωρίς περιττές εξάρσεις, παραπαίει ανάμεσα στην ενοχή και την αθωότητα βαδίζοντας αριστοτεχνικά σ’ ένα τεντωμένο σκοινί. Η Αγγελική Δαλιάνη, γνωστή για την εκφραστικότητά της, χωρίς να αποτελεί έκπληξη υποκριτικά, κινείται στα εκ του ασφαλούς πλαίσια της μέχρι τώρα επιτυχημένης θεατρικής της πορείας.
Την Κάτια Νικολαΐδου, ευρύτερα γνωστή από τη συμμετοχή της σε πολλές τηλεοπτικές σειρές, διαπιστώνοντας μια σταθερά εξελικτική πορεία. Μυστηριώδης και εντυπωσιακή μαγνητίζει και προβληματίζει τον θεατή σχετικά με την πιθανή ενοχή της. Ο Λευτέρης Δημηρόπουλος, η Όλγα Πολίτου, ο Γιώργος Ματαράγκας και ο Πέτρος Ξεκούκης συμπληρώνουν τον «δεμένο» θίασο. Ο Μανούσος Μανουσάκης, ο οποίος στο παρελθόν έχει σκηνοθετήσει ξανά την «Ποντικοπαγίδα», ίσως ακολούθησε μια «πεπατημένη» προσέγγιση που, στο πρώτο κυρίως μέρος, δείχνει κάπως «κουρασμένη», προκαλώντας μια σχετική αμηχανία και νωθρότητα.
Το δεύτερο μέρος, που σεναριακά παρουσιάζει γρηγορότερη εξέλιξη, καλύπτει το σκηνοθετικό κενό και η παράσταση κυλά με μεγαλύτερο ενδιαφέρον και αγωνία. Τα σκηνικά της Δέσποινας Βολίδη, μεταφέρουν την αισθητική της εποχής, αλλά είναι αρκετά στατικά και χωρίς ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Η «Ποντικοπαγίδα» έχει τις προδιαγραφές να κερδίσει το κοινό ολόκληρης της Ελλάδας, προσφέροντας όχι μόνο την «εγγύηση» του κλασικού κειμένου, αλλά και μιας δουλειάς που παρουσιάζεται με ζήλο και ενθουσιασμό από πλευράς ηθοποιίας, καθώς είναι εμφανές πως όλοι οι ρόλοι είναι ιδιαίτερα δουλεμένοι, οδηγώντας σε ένα αρκετά στιβαρό αποτέλεσμα.
