Καλησπέρα ρε μάγκες. Καταρχήν θα ήθελα και εγώ να ευχηθώ σε όλους τους μαθητές και τις μαθήτριες της Ημαθίας που δίνουν πανελλαδικές εξετάσεις καλή επιτυχία και καλά αποτελέσματα. Σημασία δεν έχει μόνο το αποτέλεσμα αλλά και η προσπάθεια. Το να πετύχεις ή να αποτύχεις είναι μέρος της ζωής. Σημασία έχει να προσπαθήσεις και να δώσεις τον προσωπικό σου αγώνα. Πάμε τώρα στα δικά μας...
Θα ήθελα να σχολιάσω λίγο την πορεία της Ειρηνούπολης σ' αυτά τα τρία παιχνίδια μπαράζ που έδωσε. Ρε Τυριακίδη, τι ομάδα είναι αυτή που κατέβασες; Τι σύστημα «πλημμύρα» ήταν αυτό; Πολύ κακό στήσιμο της ομάδας και κάκιστη διαχείριση του ματς. Έχεις σε τρεις αγώνες, τρεις ήττες και σε ρωτάω ευθέως. Ποιος φταίει για αυτό; Φέρεις ευθύνη εσύ σαν προπονητής ή όχι; Και εσύ ρε Ματζιαρίδη, βλέπεις ότι η ομάδα δεν τραβάει, πες του κάτι. Λάθη επί λαθών και μια ομάδα χωρίς αρχή, μέση και τέλος. Να το παραδεχτώ πως μέσα στον Κιλκισιακό, είχες μια καλή εμφάνιση (που και εκεί έκανες λάθη), σε «έσφαξε» η διαιτησία κτλ. Αλλά στα δύο εντός έδρας παιχνίδια, τι είναι αυτό που μου παρουσίασες; Μου βάζεις τον Τζεϊρανίδη στα στόπερ; Πας καλά; Μα αυτό το παιδί μια ζωή έκανε καριέρα σαν 6αρι. Τι μου τον καις πίσω στην άμυνα; Ο άνθρωπος είναι «σκύλος» και «μανούλα» να κόβει, να μαρκάρει και να δίνει την πρώτη πάσα. Τι σόι έμπνευση ήταν αυτή που είχες; Αμ, το άλλο, που μου παίζεις με δύο σέντερ φορ τον Έξαρχο και τον Καρυπίδη; Δύο βαριά κορμιά που δεν έχουν ταχύτητα. Βάλε αγόρι μου, έναν μπουκαδώρο ανάμεσά τους να τρυπάει τις άμυνες. Μου έχεις τον Λαμπριανίδη πολύ πίσω και δεν μπορεί να κάνει παιχνίδι. Το παιδί αυτό έχει αίσθηση του χώρου και μπορεί να σου βγάλει δυο τρεις καλές πάσες «ξυράφι». Τι μου τον σπαταλάς σαν αμυντικό χάφ; Βάλτον 8αρι να δημιουργήσει. Άλλο έγκλημα τώρα που το θυμήθηκα. Μα καλά είναι δυνατόν να μου παίζεις άμυνα στο κέντρο; Θα σε τρυπήσουν οι αντίπαλοι, δεν το βλέπεις; Έχεις αργά στόπερ και μου πιέζεις ψηλά; Οι αντίπαλοι σ' έπαιξαν με αντεπιθέσεις και εσύ φάσεις έκανες με το σταγονόμετρο. Ειδικά με τα Μουδανιά, μπήκαν οι Τούρκοι στη Βέροια και εσύ ξύπνησες μεγάλο Σάββατο. Παίξε λίγο αμυντικά και συντηρητικά. Πως την είδες Μπαρτσελόνα; Στο πρώτο ματς μέσα στον Κιλκισιακό που οι παίκτες σου είχαν καλή απόδοση, μου το γύρισες το παιχνίδι σε γκραν γκινιόλ. Πήγες να πάρεις το διπλό και τελικά κατάφερες να το χάσεις κιόλας. Δηλαδή σε χαλούσε η ισοπαλία; Αυτό που είδα και στα τρία ματς είναι ότι η ομάδα σου δεν έχει αγωνιστική πειθαρχία. Δεν είναι τυχαίο που έφαγες δυο κόκκινες κάρτες. Οι ποδοσφαιριστές σου μιλάνε συνεχώς, διαμαρτύρονται, φωνάζουν και δεν υπάρχει συνοχή. Βάλτους τα δύο πόδια σ' ένα παπούτσι και όποιος δεν του αρέσει στον πάγκο. Είτε αυτός λέγεται Βαλδήρ, είτε Κουκουράκης, είτε Μανδάλης, είτε Συμεωνίδης, είτε Αργυρίου είτε ακόμα και Καρυπίδης. Πάνω απ' όλα η ομάδα και ο στόχος της νίκης. Έβλεπα τον Έξαρχο, με αγωνιστική συμπεριφορά νηπιαγωγείου. Κάτσε ρε Έξαρχε, ήμαρτον και έλεος δηλαδή, μια μάλωνες με τους ποδοσφαιριστές, μια άνοιγες διάλογο με τον αντίπαλο προπονητή, μια σου έφταιγε το ένα, μια το άλλο, φτάνει πια. Παίξε την μπαλίτσα σου αγόρι μου και άσε το speaking. Επίσης το κέντρο σου ήταν χάλια. Η ομάδα αυτή χρειάζεται δυο χάφαρους καλούς, ένα εξτρέμ έξω δεξιά να μπουκάρει στην αντίπαλη περιοχή, ένα κλασικό 9αρι που θα ζωγραφίζει την μπάλα στο μπακλαβωτό και ένα στόπερ γρήγορο που να καθαρίζει τις φάσεις. Η Ειρηνούπολη πλήρωσε την απειρία της. Πρωτάρα στον θεσμό τα βρήκε σκούρα από τρεις έμπειρες και δυνατές ομάδες. Άλλωστε και οι τρεις έχουν όνομα βαρύ σαν ιστορία σ' αυτά τα πρωταθλήματα. Στο χέρι της είναι του χρόνου με νέες βάσεις να κάνει την υπέρβαση. Αλλά για να φτιάξεις ομελέτα, πρέπει πρώτα απ' όλα να σπάσεις αυγά!!!
