Η απόλυτη δικαίωση και με τους δύο ημιτελικούς. Και για τον Γκουαρντιόλα και για τη Γιουβέντους. Και πριν το ματς στην Ιταλία και μετά το ματς στην Ιταλία, σας έλεγα «δεν τη βλέπω καλά τη Ρεάλ». Σας έλεγα παρ' ότι το 2-1 ήταν ευνοϊκό σκορ για τη Ρεάλ ότι η Γιουβέντους είναι χαλύβδινη ομάδα, σιδερένια ομάδα, όλη τη σεζόν μιλάω για τη Γιουβέντους βλέποντάς την στην Ιταλία, όπως όλη τη σεζόν μιλούσα πέρσι για την Ατλέτικο.
Πολύ πριν φτάσουν στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ. Ξεφτιλίστηκαν οι παίκτες των πολλών εκατομμυρίων που έχει η Ρεάλ. Καλά ρε Μπέιλ, είναι δυνατόν να κοστίζεις πάνω από 100 εκ. ευρώ και να μην μπορείς να κάνεις μία ντρίμπλα; Είναι δυνατόν να είσαι ψηλό παιδί και να μην μπορείς να καρφώσεις μία κεφαλιά τρεις φορές;
Η Γιουβέντους έδωσε το μεγαλύτερο ράπισμα στους πατατάκηδες και στους φιγουρατζήδες προπονητές που πάνε σε μια ομάδα και λένε «εγώ παίζω επιθετικά». Δεν υπάρχει επιθετικό ποδόσφαιρο να βγαίνεις με τρεις μπροστά και να αφήνεις έναν πίσω, ξεφτιλίζεσαι. Όπως και δεν υπάρχει αμυντικό ποδόσφαιρο να είσαι μόνο μέσα στην περιοχή και να διώχνεις την μπάλα.
Το σωστό ποδόσφαιρο το έχει διδάξει ο Μουρίνιο τα τελευταία χρόνια και εσείς που διαβάζετε τη στήλη γνωρίζετε ότι ακόμα και όταν ήταν στα ντουζένια του το ποδόσφαιρο με πάσα-πάσα-πάσα, εγώ έλεγα «δεν είναι αυτό το ποδόσφαιρο του μέλλοντος, θα κοπεί αυτή η μόδα, το μοντέρνο ποδόσφαιρο που θα έρθει είναι άμυνα γερή και φύγαμε μπροστά με ταχύτητα, με τρεις πάσες».
Όταν το έλεγα αυτό με έλεγαν αναχρονιστικό. Είδαμε όμως στη συνέχεια μια ομάδα πέρσι που έπαιζε με αυτόν τον τρόπο να φτάνει τελικό Τσάμπιονς Λιγκ ενώ κανείς δεν το περίμενε, και να παίρνει το πρωτάθλημα στην Ισπανία ενώ κανείς δεν το περίμενε, η Ατλέτικο! Είδαμε και φέτος μια ομάδα που παίζει έτσι, να φτάνει πάλι τελικό Τσάμπιονς Λιγκ ενώ κανείς δεν το περίμενε, και να παίρνει το πρωτάθλημα στην Ιταλία, η Γιουβέντους.
Είδαμε ότι μέχρι και η «μαμά» του πάσα-πάσα-πάσα η Μπαρτσελόνα, το έκοψε με τον Λουίς Ενρίκε και το είχα πει από τα μέσα της σεζόν ότι η ομάδα που μου αρέσει φέτος να βλέπω στην Ευρώπη είναι η Μπαρτσελόνα! Πήρε το πρωτάθλημα λοιπόν, πάει να πάρει και το Τσάμπιονς Λιγκ.
Πέθανε το πάσα-πάσα-πάσα. Πήγε να το κάνει η Ισπανία πάλι στο Μουντιάλ, και διασύρθηκε. Ο Γκουαρντιόλα με την Μπάγερν τρώει πολλά γκολ στα τελευταία δύο Τσάμπιονς Λιγκ.
Η Γιουβέντους δίδαξε πώς παίζεται το σωστό ποδόσφαιρο αμυντικά και επιθετικά. Ξεφτίλισε αυτούς που έλεγαν ότι είναι αμυντική ομάδα. Χαλύβδινη ομάδα, σιδερένια ομάδα, σκυλίσια ομάδα.
Έχανε 1-0 μέσα στην έδρα της Ρεάλ, με αυτό το σκορ αποκλειόταν, και όμως κύριε ισοφάρισε. Και όχι μόνο ισοφάρισε αλλά έπρεπε να κάνει και το 1-2, το 1-3! Έχασε ευκαιρίες!
Και μπορεί να πάρει και το Τσάμπιονς Λιγκ, γιατί όχι. Φαβορί η Μπαρτσελόνα μεν, αλλά η Γιουβέντους έχει τα φόντα να σταματήσει τον Μέσι που είναι όλα τα λεφτά, έχει τα φόντα να σταματήσει τον Νεϊμάρ που είναι σε άνοδο, και τον Σουάρες ο οποίος δεν έχει την απόδοση που είχε με τη Λίβερπουλ.
Τίμησε και το ιταλικό ποδόσφαιρο η Γιουβέντους το οποίο είναι σε ανυποληψία τα τελευταία χρόνια, η Μίλαν και η Ίντερ είναι στη χειρότερη κατάσταση που θυμάμαι ποτέ να βρίσκονται ταυτόχρονα αυτές οι δυο ομάδες.
Άριστος ο Αλέγκρι, πήγε όλη τη σεζόν πότε με 4-4-2 και πότε με 3-5-2, είδατε ότι στο 79΄ χθες βγάζει τον Πίρλο και βάζει τον Μπαρτζάλι. «Μα καλά, τον Πίρλο;» θα έλεγαν μερικοί. Ναι, τον Πίρλο! Κουράστηκε. Και ήθελε να παίξει με τρεις στόπερ πίσω. Το γύρισε σε 5άδα πίσω. Και άντε βάλε της γκολ μετά. Τίποτα δεν μπορούσε να της κάνει η Ρεάλ.
Ο άλλος πέταξε λευκή πετσέτα. Βγάζει τον Μπενζεμά και βάζει τον Τσιτσαρίτο. Τι να σου κάνει ο Ερνάντες ρε με ύψος …1.20; Τον πνίξανε, τον τσαλαπατήσανε.
Πέθανε το πάσα-πάσα-πάσα. Και πέρσι και φέτος στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ τα ζευγάρια δεν είχαν ομάδα με πάσα-πάσα-πάσα.
Με λένε ότι έχω εμμονές. Δεν έχω όμως εμμονές με τον Μουρίνιο επειδή είναι φίλος μου, ή με τον Γκουαρντιόλα επειδή είναι εχθρός μου, έχω εμμονές με αυτό που πιστεύω εγώ για το ποδόσφαιρο. Και πάω κόντρα στο ρεύμα, όταν μιλούσα για τρεις στόπερ δεν το έπαιζε καμία ομάδα στον κόσμο, αλλά τα τελευταία δύο χρόνια έχουν αρχίσει και το παίζουν όλο και πιο πολλές, μέχρι και Εθνικές ομάδες στο Μουντιάλ είδαμε αρκετές, μέχρι και λατινοαμερικάνικες.
Πολύ πριν φτάσουν στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ. Ξεφτιλίστηκαν οι παίκτες των πολλών εκατομμυρίων που έχει η Ρεάλ. Καλά ρε Μπέιλ, είναι δυνατόν να κοστίζεις πάνω από 100 εκ. ευρώ και να μην μπορείς να κάνεις μία ντρίμπλα; Είναι δυνατόν να είσαι ψηλό παιδί και να μην μπορείς να καρφώσεις μία κεφαλιά τρεις φορές;
Η Γιουβέντους έδωσε το μεγαλύτερο ράπισμα στους πατατάκηδες και στους φιγουρατζήδες προπονητές που πάνε σε μια ομάδα και λένε «εγώ παίζω επιθετικά». Δεν υπάρχει επιθετικό ποδόσφαιρο να βγαίνεις με τρεις μπροστά και να αφήνεις έναν πίσω, ξεφτιλίζεσαι. Όπως και δεν υπάρχει αμυντικό ποδόσφαιρο να είσαι μόνο μέσα στην περιοχή και να διώχνεις την μπάλα.
Το σωστό ποδόσφαιρο το έχει διδάξει ο Μουρίνιο τα τελευταία χρόνια και εσείς που διαβάζετε τη στήλη γνωρίζετε ότι ακόμα και όταν ήταν στα ντουζένια του το ποδόσφαιρο με πάσα-πάσα-πάσα, εγώ έλεγα «δεν είναι αυτό το ποδόσφαιρο του μέλλοντος, θα κοπεί αυτή η μόδα, το μοντέρνο ποδόσφαιρο που θα έρθει είναι άμυνα γερή και φύγαμε μπροστά με ταχύτητα, με τρεις πάσες».
Όταν το έλεγα αυτό με έλεγαν αναχρονιστικό. Είδαμε όμως στη συνέχεια μια ομάδα πέρσι που έπαιζε με αυτόν τον τρόπο να φτάνει τελικό Τσάμπιονς Λιγκ ενώ κανείς δεν το περίμενε, και να παίρνει το πρωτάθλημα στην Ισπανία ενώ κανείς δεν το περίμενε, η Ατλέτικο! Είδαμε και φέτος μια ομάδα που παίζει έτσι, να φτάνει πάλι τελικό Τσάμπιονς Λιγκ ενώ κανείς δεν το περίμενε, και να παίρνει το πρωτάθλημα στην Ιταλία, η Γιουβέντους.
Είδαμε ότι μέχρι και η «μαμά» του πάσα-πάσα-πάσα η Μπαρτσελόνα, το έκοψε με τον Λουίς Ενρίκε και το είχα πει από τα μέσα της σεζόν ότι η ομάδα που μου αρέσει φέτος να βλέπω στην Ευρώπη είναι η Μπαρτσελόνα! Πήρε το πρωτάθλημα λοιπόν, πάει να πάρει και το Τσάμπιονς Λιγκ.
Πέθανε το πάσα-πάσα-πάσα. Πήγε να το κάνει η Ισπανία πάλι στο Μουντιάλ, και διασύρθηκε. Ο Γκουαρντιόλα με την Μπάγερν τρώει πολλά γκολ στα τελευταία δύο Τσάμπιονς Λιγκ.
Η Γιουβέντους δίδαξε πώς παίζεται το σωστό ποδόσφαιρο αμυντικά και επιθετικά. Ξεφτίλισε αυτούς που έλεγαν ότι είναι αμυντική ομάδα. Χαλύβδινη ομάδα, σιδερένια ομάδα, σκυλίσια ομάδα.
Έχανε 1-0 μέσα στην έδρα της Ρεάλ, με αυτό το σκορ αποκλειόταν, και όμως κύριε ισοφάρισε. Και όχι μόνο ισοφάρισε αλλά έπρεπε να κάνει και το 1-2, το 1-3! Έχασε ευκαιρίες!
Και μπορεί να πάρει και το Τσάμπιονς Λιγκ, γιατί όχι. Φαβορί η Μπαρτσελόνα μεν, αλλά η Γιουβέντους έχει τα φόντα να σταματήσει τον Μέσι που είναι όλα τα λεφτά, έχει τα φόντα να σταματήσει τον Νεϊμάρ που είναι σε άνοδο, και τον Σουάρες ο οποίος δεν έχει την απόδοση που είχε με τη Λίβερπουλ.
Τίμησε και το ιταλικό ποδόσφαιρο η Γιουβέντους το οποίο είναι σε ανυποληψία τα τελευταία χρόνια, η Μίλαν και η Ίντερ είναι στη χειρότερη κατάσταση που θυμάμαι ποτέ να βρίσκονται ταυτόχρονα αυτές οι δυο ομάδες.
Άριστος ο Αλέγκρι, πήγε όλη τη σεζόν πότε με 4-4-2 και πότε με 3-5-2, είδατε ότι στο 79΄ χθες βγάζει τον Πίρλο και βάζει τον Μπαρτζάλι. «Μα καλά, τον Πίρλο;» θα έλεγαν μερικοί. Ναι, τον Πίρλο! Κουράστηκε. Και ήθελε να παίξει με τρεις στόπερ πίσω. Το γύρισε σε 5άδα πίσω. Και άντε βάλε της γκολ μετά. Τίποτα δεν μπορούσε να της κάνει η Ρεάλ.
Ο άλλος πέταξε λευκή πετσέτα. Βγάζει τον Μπενζεμά και βάζει τον Τσιτσαρίτο. Τι να σου κάνει ο Ερνάντες ρε με ύψος …1.20; Τον πνίξανε, τον τσαλαπατήσανε.
Πέθανε το πάσα-πάσα-πάσα. Και πέρσι και φέτος στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ τα ζευγάρια δεν είχαν ομάδα με πάσα-πάσα-πάσα.
Με λένε ότι έχω εμμονές. Δεν έχω όμως εμμονές με τον Μουρίνιο επειδή είναι φίλος μου, ή με τον Γκουαρντιόλα επειδή είναι εχθρός μου, έχω εμμονές με αυτό που πιστεύω εγώ για το ποδόσφαιρο. Και πάω κόντρα στο ρεύμα, όταν μιλούσα για τρεις στόπερ δεν το έπαιζε καμία ομάδα στον κόσμο, αλλά τα τελευταία δύο χρόνια έχουν αρχίσει και το παίζουν όλο και πιο πολλές, μέχρι και Εθνικές ομάδες στο Μουντιάλ είδαμε αρκετές, μέχρι και λατινοαμερικάνικες.