Σκληρή ανακοίνωση του Ανθρώπινου Δυναμικού για τη δενδροφύτευση της Κυριακής στο Άλσος Παπάγου

«ΤΗ ΛΕΕΙ» ΣΕ ΦΟΡΕΙΣ, ΠΑΡΑΤΑΞΕΙΣ, ΑΝΤΙΔΗΜΑΡΧΙΑ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΕΣ
Το πρωί της Κυριακής 26 Απριλίου πραγματοποιήθηκε δενδροφύτευση και καθαρισμός στο Άλσος Παπάγου, με πρωτοβουλία του Ανθρώπινου Δυναμικού Βέροιας σε συνεργασία με το Δήμο Βέροιας, την Κ.Ε.Π.Α., τις Διευθύνσεις Α’/βάθμιας και Β’/βάθμιας Εκπαίδευσης, τον Κυνηγητικό Σύλλογο Βέροιας...
και το Σύλλογο Δασκιωτών, ενταγμένη στα πλαίσια των πανελλήνιων εθελοντικών-περιβαλλοντικών δράσεων «Let’s Do It Greece». Αφού συγκεντρωθήκαμε στην είσοδο του Θεάτρου «Μελίνα Μερκούρη», περπατήσαμε ως το «κάτω Θεατράκι» και στη συνέχεια προχωρήσαμε σε καθαρισμό της γύρω περιοχής από σκουπίδια, ξερά χόρτα και μικρά δενδρύλλια και φυτέψαμε τα πρώτα 25 πλατύφυλλα δένδρα (φλαμουριά, σφεντάμι). 

Η δράση ολοκληρώθηκε με Περιβαλλοντική ενημέρωση:
*από τον δασολόγο του Δήμου Γιάννη Σιμανίκα σχετικά με την ιστορία του Άλσους και τη μελέτη την οποία ο ίδιος έχει εκπονήσει σχετικά με τον καθαρισμό και βελτίωση του Άλσους και
*από τον εκπρόσωπο του Κυνηγητικού Συλλόγου και μέλος του Δ.Σ. του Ανθρώπινου Δυναμικού, Περιβαλλοντολόγο Αλέξανδρο Γκάσιο, σχετικά με τα δηλητηριώδη φίδια και τις πρώτες βοήθειες σε περίπτωση δαγκώματος και σχετικά με τα πουλιά που ζουν στον Άλσος.

Απώτερος στόχος της δράσης ήταν να θέσει σε προτεραιότητα την ανάγκη απομάκρυνσης των γέρικων κωνοφόρων από ανάδοχο εργολάβο, σύμφωνα με μελέτη που πρέπει να επικαιροποιηθεί και στη συνέχεια να ακολουθήσουν τακτικές φυτεύσεις πλατύφυλλων δέντρων από Φορείς, Οργανώσεις και Σχολικές Περιβαλλοντικές Ομάδες, ώστε να αντικατασταθούν σταδιακά τα πεύκα που και δροσιά δεν παρέχουν το καλοκαίρι, και δημιουργούν με τις πευκοβελόνες ιδανικές συνθήκες για πρόκληση πυρκαγιάς. 

Παρά το ιδιαίτερο ενδιαφέρον της δράσης, της σημασίας της για την ανάδειξη και υλοποίηση της μελέτης για την επιβίωση και ανανέωση του Άλσους Παπάγου, αλλά και της ευκαιρίας να είναι παρούσα η πόλη μας ενεργά, σε μία δράση πανελλαδικού ενδιαφέροντος, οι Φορείς της πόλης, τα Κόμματα, οι Δημοτικές Παρατάξεις και οι πολίτες έλαμψαν -για ακόμα μία φορά- δια της απουσίας τους, ενώ η αρμόδια Αντιδημαρχία Καθαριότητας και Περιβάλλοντος επέδειξε χαρακτηριστική αδιαφορία για την αποτελεσματική οργάνωση της δράσης, παρέχοντας ακατάλληλα προς φύτευση δέντρα και ανεπαρκή εργαλεία (μόλις έναν γκασμά για 25 δέντρα, ενώ πέρασαν 2 ώρες για να βρούμε μερικά παγούρια για το πότισμα των δέντρων. Σημειωτέον ότι παρά τις υποσχέσεις για τοποθέτηση αυθημερόν λάστιχου ποτίσματος, καθημερινά αναγκαζόμαστε εθελοντές να ποτίζουμε ακόμη με παγούρια!).

Ως εκ τούτου, η συμμετοχή δεν ήταν η αναμενόμενη, με την «παρτίδα να σώζει» το 3ο Σύστημα Προσκόπων, το οποίο συμμετείχε δυναμικά στη δράση με πολυπληθή ομάδα Προσκόπων και συνέβαλε στην επιτυχία της, αλλά και ο Κυνηγητικός Σύλλογος που αγόρασε και παρείχε 10 κατάλληλα δενδρύλλια φλαμουριάς.

Το γεγονός ότι σε μία πόλη 70.000 κατοίκων δεν μπορέσαμε να είμαστε παρόντες ούτε καν το ένα χιλιοστό, δηλαδή ούτε 70 πολίτες για να πλαισιώσουμε και να στηρίξουμε μία τέτοιας σημασίας δράση, η οποία συνδιοργανώθηκε με το Δήμο Βέροιας και με ευρύτερο Πανελλαδικό χαρακτήρα, δεν μπορεί παρά να μας προβληματίσει για το ενδιαφέρον της κοινωνίας των πολιτών -αν υπάρχει τέτοια- για το Περιβάλλον, για την προστασία και ανάδειξη του Άλσους Παπάγου και κατ’ επέκταση του Δημόσιου Χώρου. Αλήθεια, πού βρίσκονται οι εκλεγμένοι εκπρόσωποι των πολιτών, οι 41 δημοτικοί σύμβουλοι, οι 1.000 και πλέον υποψήφιοι δημοτικοί σύμβουλοι με την «πλούσια κοινωνική δράση» στα βιογραφικά τους, με τις βαρύγδουπες δηλώσεις και τα άρθρα για την «ανάγκη συμμετοχής των πολιτών στα κοινά» της προεκλογικής των δημοτικών εκλογών περιόδου (που με περισσή ευχέρεια μας «φλόμωσαν» με χιλιάδες φυλλάδια για τα οποία - εκτός των άλλων- χρειάστηκαν να κοπούν δεκάδες δέντρα); Πού βρίσκονται άραγε οι κινήσεις πολιτών και τα κινήματα ανατροπής και σωτηρίας της προεκλογικής των εθνικών εκλογών εποχής; Αλήθεια, πώς συμβάλλει η τοπική εκπαιδευτική κοινότητα στο άνοιγμα του σχολείου και την περιβαλλοντική ευαισθητοποίηση των μαθητών, με την παντελή της απουσία από μια τέτοια δράση, όπου όχι μόνο δεν προσήλθαν περιβαλλοντικές ομάδες, αλλά ούτε καν εκπρόσωπος τους;

Όσο η συμμετοχή σε δράσεις κοινού ενδιαφέροντος θα περιορίζεται, τόσο θα τίθενται αμείλικτα τα παραπάνω ερωτήματα στο δημόσιο διάλογο και θα σκάνε ως «φούσκες» οι υποσχέσεις και οι… περιβαλλοντικές «ευαισθησίες» όσων -κυρίως προεκλογικά- διαγκωνίζονται να οριστούν δια της ψήφου των πολιτών ως προστάτες του Περιβάλλοντος και ...όχι μόνο! Όσο το ενδιαφέρον για την προάσπιση του Δημόσιου Χώρου θα περιορίζεται σε δηλώσεις, υποσχέσεις και συνθήματα, τόσο ή υποβάθμισή του θα γίνεται αντικείμενο εκμετάλλευσης από αυτούς που μεθοδεύουν την ιδιοποίησή του, είτε καταπατώντας τον, είτε απλώνοντας τραπεζοκαθίσματα, είτε ξεπουλώντας τον έναντι πινακίου φακής.

Και τίθεται από μόνο του το ερώτημα: Τη δεκαετία του ’50 κάποιοι «ρομαντικοί» μερακλήδες οραματιστές, μπαμπάδες και παππούδες πολλών από εμάς, δημιούργησαν αυτό το μοναδικό όμορφο κομμάτι δάσους των 164 στρεμμάτων δίπλα στον αστικό ιστό; Εμείς θα σταθούμε ικανοί να το συντηρήσουμε ή θα καταλήξει οικόπεδα με βιλίτσες για τους προύχοντες;