Ο Άγγελος Τόλκας μετά από μακρά περίοδο επανέρχεται με μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη στον Αγγελιοφόρο της Κυριακής και μιλάει για όλα. Για το μνημόνιο, την περίοδο 2009-2012, τη σημερινή κατάσταση, το χρέος, το ΠΑΣΟΚ, την πιθανή συγκυβέρνηση με ΣΥΡΙΖΑ. Ο πρώην βουλευτής θυμίζει τις δύσκολες πολιτικές συνθήκες του 2010-2012 με την Ευρώπη αρνητική απέναντι στην Ελλάδα και με το εσωτερικό μέτωπο διασπασμένο. Μέσα σε αυτό το κλίμα τον Οκτώβριο του 2011 συμφωνήθηκε το κούρεμα του δημοσίου χρέους κατά 50% και αποφεύχθηκαν αποφάσεις κουρέματος καταθέσεων όπως στην Κύπρο. Στην ερώτηση
αν θα μπορούσαμε να αποφύγουμε το μνημόνιο απαντάει ότι αυτό μακάρι να γινόταν εάν κάπου αλλού υπήρχαν άμεσα διαθέσιμα χρήματα για τις ανάγκες της χώρας. Αντιστρέφει μάλιστα το ερώτημα σε όσους έταζαν ότι υπάρχει άλλη λύση μέσα από Ζάππεια κλπ γιατί δεν εφάρμοσαν αυτές τις άλλες λύσεις.
Κατακρίνει πολλές από τις υποχρεώσεις των μνημονίων επειδή οδήγησαν σε ασφυξία και αδιέξοδα ή δεν έφεραν αποτελέσματα στην εθνική προσπάθεια προς την ανάπτυξη και την τόνωση της οικονομίας. Ενώ θεωρεί ως μεγαλύτερη επιτυχία όχι απλά την έξοδο από το μνημόνιο αλλά την εξάλειψη των αιτιών που οδήγησαν στα μνημόνια.
Σε άλλο σημείο μιλάει για την κρίση του ροδακίνου με σαφείς αιχμές σε όσους απλά περιορίστηκαν σε ανακοινώσεις και έκφραση συμπαράστασης για τους αγρότες ενώ αναλύει γιατί πέρα από τις αποζημιώσεις θα έπρεπε να έχουμε απαντήσει στην ανάγκη δημιουργίας ενιαίου φορέα προώθησης του προϊόντος, να οργανώσουμε περαιτέρω την παραγωγή και την αποδοτικότητα, να εξελιχθούν οι οργανώσεις σε σύγχρονες επιχειρήσεις με εξειδικευμένο προσωπικό, να αντιμετωπιστούν τα δομικά προβλήματα της αγροτικής μας παραγωγής.
Ιδιαίτερα καυστικός είναι τόσο με κόμματα όσο και πολιτικούς κεντρικά αλλά και στην Ημαθία που επενδύουν στο λαϊκισμό και τη μισαλλοδοξία, που περιγράφουν απλά μια κατάσταση χωρίς να προτείνουν λύσεις, που στόχος τους είναι να πουν το εύκολο, το ακίνδυνο και τελικά το ανεύθυνο για να γίνουν αρεστοί στους πάντες.
Μεγάλο κομμάτι της συνέντευξης αφορά και τα δρώμενα στον χώρο της κεντροαριστεράς.
Ο ίδιος θέτει ως στόχο των προοδευτικών δυνάμεων να παλέψουν για τη συγκρότηση του προοδευτικού μετώπου της λογικής και της νηφαλιότητας απέναντι στο μπλοκ του λαϊκισμού.
Εξηγεί γιατί διαφώνησε με την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ και γιατί πρότεινε να προηγηθεί συνέδριο του κόμματος με στόχο την ευρύτερη δυνατή συμπαράταξη των προοδευτικών δυνάμεων με κύριο πόλο το ΠΑΣΟΚ ενώ στρέφεται με αιχμές κατά όσων βλέπουν τη διάλυση της παράταξης ως ευκαιρία για τους ίδιους.
Λέει χαρακτηριστικά για την παράταξη «Να ξαναφτιάξουμε πολιτικό κόμμα όχι επικοινωνιακή πλατφόρμα» και «να αλλάξουμε πολιτική – και όχι απλά ηλικιακή – γενιά».
Τέλος στην ερώτηση για μια επόμενη κυβέρνηση απαντά ότι το ΠΑΣΟΚ πλέον, που ανέλαβε όλο το βάρος της κρίσης, δεν έχει λόγο να συμμετέχει σε μια κυβέρνηση παρά μόνο εάν αυτή είναι διατεθειμένη να απαντήσει στα δύο βασικά προβλήματα της χώρας. Την ανισοκατανομή πλούτου και ευκαιριών και την υποχώρηση των δημοκρατικών θεσμών.
αν θα μπορούσαμε να αποφύγουμε το μνημόνιο απαντάει ότι αυτό μακάρι να γινόταν εάν κάπου αλλού υπήρχαν άμεσα διαθέσιμα χρήματα για τις ανάγκες της χώρας. Αντιστρέφει μάλιστα το ερώτημα σε όσους έταζαν ότι υπάρχει άλλη λύση μέσα από Ζάππεια κλπ γιατί δεν εφάρμοσαν αυτές τις άλλες λύσεις.
Κατακρίνει πολλές από τις υποχρεώσεις των μνημονίων επειδή οδήγησαν σε ασφυξία και αδιέξοδα ή δεν έφεραν αποτελέσματα στην εθνική προσπάθεια προς την ανάπτυξη και την τόνωση της οικονομίας. Ενώ θεωρεί ως μεγαλύτερη επιτυχία όχι απλά την έξοδο από το μνημόνιο αλλά την εξάλειψη των αιτιών που οδήγησαν στα μνημόνια.
Σε άλλο σημείο μιλάει για την κρίση του ροδακίνου με σαφείς αιχμές σε όσους απλά περιορίστηκαν σε ανακοινώσεις και έκφραση συμπαράστασης για τους αγρότες ενώ αναλύει γιατί πέρα από τις αποζημιώσεις θα έπρεπε να έχουμε απαντήσει στην ανάγκη δημιουργίας ενιαίου φορέα προώθησης του προϊόντος, να οργανώσουμε περαιτέρω την παραγωγή και την αποδοτικότητα, να εξελιχθούν οι οργανώσεις σε σύγχρονες επιχειρήσεις με εξειδικευμένο προσωπικό, να αντιμετωπιστούν τα δομικά προβλήματα της αγροτικής μας παραγωγής.
Ιδιαίτερα καυστικός είναι τόσο με κόμματα όσο και πολιτικούς κεντρικά αλλά και στην Ημαθία που επενδύουν στο λαϊκισμό και τη μισαλλοδοξία, που περιγράφουν απλά μια κατάσταση χωρίς να προτείνουν λύσεις, που στόχος τους είναι να πουν το εύκολο, το ακίνδυνο και τελικά το ανεύθυνο για να γίνουν αρεστοί στους πάντες.
Μεγάλο κομμάτι της συνέντευξης αφορά και τα δρώμενα στον χώρο της κεντροαριστεράς.
Ο ίδιος θέτει ως στόχο των προοδευτικών δυνάμεων να παλέψουν για τη συγκρότηση του προοδευτικού μετώπου της λογικής και της νηφαλιότητας απέναντι στο μπλοκ του λαϊκισμού.
Εξηγεί γιατί διαφώνησε με την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ και γιατί πρότεινε να προηγηθεί συνέδριο του κόμματος με στόχο την ευρύτερη δυνατή συμπαράταξη των προοδευτικών δυνάμεων με κύριο πόλο το ΠΑΣΟΚ ενώ στρέφεται με αιχμές κατά όσων βλέπουν τη διάλυση της παράταξης ως ευκαιρία για τους ίδιους.
Λέει χαρακτηριστικά για την παράταξη «Να ξαναφτιάξουμε πολιτικό κόμμα όχι επικοινωνιακή πλατφόρμα» και «να αλλάξουμε πολιτική – και όχι απλά ηλικιακή – γενιά».
Τέλος στην ερώτηση για μια επόμενη κυβέρνηση απαντά ότι το ΠΑΣΟΚ πλέον, που ανέλαβε όλο το βάρος της κρίσης, δεν έχει λόγο να συμμετέχει σε μια κυβέρνηση παρά μόνο εάν αυτή είναι διατεθειμένη να απαντήσει στα δύο βασικά προβλήματα της χώρας. Την ανισοκατανομή πλούτου και ευκαιριών και την υποχώρηση των δημοκρατικών θεσμών.