H τοποθέτηση ένοπλων φρουρών στα εμπορικά πλοία είναι κάτι που αποτελεί πλέον πάγια πρακτική εδώ και πέντε χρόνια! Είχε ξεκινήσει πολύ παλιότερα, όταν οι Σομαλοί αναβίωσαν τη σύγχρονη πειρατεία. Αλλά σε οργανωμένο επίπεδο η ασφάλεια των Ελληνικών ποντοπόρων πλοίων γίνεται μόλις την τελευταία πενταετία. Οι «σύγχρονοι μισθοφόροι» στέκονται απέναντι στους πειρατές και εάν χρειαστεί… «απαντούν» με πυρά προκειμένου να προστατεύσουν το καράβι, το πλήρωμα και το φορτίο, ώστε να φτάσουν χωρίς πρόβλημα στον προορισμό τους. Η Βέροια σταδιακά αποκτά… «παράδοση» και σε αυτό τον τομέα...
καθώς, σύμφωνα με πληροφορίες, περισσότεροι από 10 Βεροιώτες, απασχολούνται ανά τακτά χρονικά διαστήματα ως πλήρωμα ασφάλειας σε καράβια παρέχοντας ασφάλεια και όχι μόνο. Κύριο μέλημα ενός «μισθοφόρου» είναι να προστατεύσει το πλήρωμα και το φορτίο ενός πλοίου κάτω από τις πιο επικίνδυνες συνθήκες, όπως αυτές της πειρατείας. Απευθύνεται ασφαλώς σε εμπορικά πλοία που διέρχονται από περιοχές που θεωρούνται ιδιαίτερα επικίνδυνες τις λεγόμενες «ζώνες πειρατείας» που ξεκινούν από τη διώρυγα του Σουέζ και φτάνουν μέχρι την Ινδία, με πιο επιρρεπείς περιοχές, κυρίως αυτές στον Ινδικό Ωκεανό, το κανάλι της Μοζαμβίκης, την Αραβική Θάλασσα και τον Κόλπο του Άντεν. Λαμβάνοντας υπόψη τις τεράστιες θαλάσσιες εκτάσεις που «βασιλεύει» η πειρατεία, η ασφάλιση του πλοίου και του φορτίου είναι η μοναδική λύση, διότι όταν αναλαμβάνει την προστασία μία επαγγελματική ομάδα ασφάλειας, τότε τα αποτελέσματα θα είναι ικανοποιητικά και αποδοτικά για τον κάθε ενδιαφερόμενο που θέλει να μεταφέρει το φορτίο του.
Ζούνε «αγκαλιά» με τον κίνδυνο…
Η ανάγκη για προστασία των πλοίων, είχε ξεκινήσει πολύ παλιότερα, όταν μαίνονταν στον κόλπο του Περσικού ο Περσο-Ιρακινός πόλεμος. Τότε βέβαια, η «πειρατείες» ήταν στρατιωτικού τύπου και η ναυσιπλοΐα στην περιοχή ήταν μια πολύ επικίνδυνη πράξη. Σήμερα οι καταστάσεις έχουν αλλάξει και διάφορες οικογένειες από την Αφρική, τη Σομαλία κυρίως, την έχουν αναγάγει σε ένα πολύ προσοδοφόρο επάγγελμα. Στην πιάτσα, τους αποκαλούν «φύλαρχους», γεγονός που παραπέμπει σε άτακτους και ανεκπαίδευτους πολίτες.
Η θέα δε των ξύλινων ταχύπλοων κάνει πολλούς να πιστεύουν ότι πρόκειται για «ερασιτέχνες» που στην απόγνωσή τους προσπαθούν να καταλάβουν πλοία, με σκοπό να πουλήσουν το εμπόρευμά τους, ή να ζητήσoυν λύτρα για την επιστροφή του.
Οι μεγάλες εφοπλιστικές εταιρείες για να έχουν πλέον το κεφάλι τους ήσυχο, υπογράφουν με την εταιρία security, ένα συμβόλαιο το οποίο περιλαμβάνει την μισθοδοσία των ανδρών και το κέρδος της εταιρείας βεβαίως. Ο μισθός ενός άνδρα που αποφασίζει να εργαστεί ως φρουρός σε πλοία, ανέρχεται σε 3.000 με 3.500 ευρώ για την αποστολή, η οποία διαρκεί συνήθως από 12 μέρες ως τρεις εβδομάδες. Το συνολικό κόστος για το κάθε ταξίδι, ανέρχεται για τη διαχειρίστρια εταιρεία του πλοίου σε 50.000 ευρώ!
Στις περισσότερες των περιπτώσεων δε χρειάζεται καν να παρέμβουν οι «μισθοφόροι», καθώς δύσκολα οι πειρατές «χτυπούν» μόλις αντιληφθούν ότι στο πλοίο επιβαίνουν πάνοπλοι σαν... «αστακοί» άντρες ασφαλείας.
H κατάσταση με την πειρατεία ειδικά στα ανοικτά της Σομαλίας γίνεται ολοένα και χειρότερη. Από τον κόλπο του Άντεν περνούν ετησίως περίπου 25.000 πλοία από τα οποία περίπου τα 7.000 έως 8.000 είναι ελληνικά. Μέσα στο 2013 έγιναν περισσότερες από 200 επιθέσεις πειρατών με καταλήψεις 22 πλοίων κρατώντας ομήρους περισσότερους από 400 ναύτες.
Παρουσιάζεται αύξηση μεγαλύτερη του 30% σε σχέση με τις προηγούμενες χρονιές. Τουλάχιστον 2.000 πειρατές καραδοκούν στα στενά του Άντεν και η οργάνωσή τους ολοένα βελτιώνεται.
Σε διεθνές επίπεδο, έχουν δραστηριοποιηθεί το τελευταίο χρονικό διάστημα περίπου 125 εταιρείες ναυτιλιακής ασφάλειας που προσφέρουν προστασία από Σομαλούς πειρατές. Στην Ελλάδα δραστηριοποιούνται σήμερα σε αυτόν τον τομέα επίσημα περισσότερες από πέντε εταιρείες και αναμένεται να εμφανιστούν και άλλες.
Οπως αναφέρουν και οι ίδιες οι εταιρείες καθημερινά δέχονται βροχή βιογραφικών από ανθρώπους που θέλουν να ασχοληθούν ως φρουροί πλοίων, όμως πάντα γίνεται μία αυστηρή αξιολόγηση, αφού δεν μπορεί ο καθένας να αναλάβει ένα τέτοιο ρίσκο και μία τέτοια αποστολή. Όσοι απασχολούνται, όλοι έχουν υπηρετήσει στα ΟΥΚ και έχουν αντίστοιχη εκπαίδευση. Επίσης ακολουθούν πολυήμερη εκπαίδευση και πιστοποιούνται στο έργο προστασίας των πλοίων από τους πειρατές.
Σύμφωνα με στοιχεία των ελληνικών εταιρειών ναυτιλιακής ασφάλειας, σε κανένα από τα πλοία που είχαν ένοπλους φρουρούς δε σημειώθηκε πειρατεία.
καθώς, σύμφωνα με πληροφορίες, περισσότεροι από 10 Βεροιώτες, απασχολούνται ανά τακτά χρονικά διαστήματα ως πλήρωμα ασφάλειας σε καράβια παρέχοντας ασφάλεια και όχι μόνο. Κύριο μέλημα ενός «μισθοφόρου» είναι να προστατεύσει το πλήρωμα και το φορτίο ενός πλοίου κάτω από τις πιο επικίνδυνες συνθήκες, όπως αυτές της πειρατείας. Απευθύνεται ασφαλώς σε εμπορικά πλοία που διέρχονται από περιοχές που θεωρούνται ιδιαίτερα επικίνδυνες τις λεγόμενες «ζώνες πειρατείας» που ξεκινούν από τη διώρυγα του Σουέζ και φτάνουν μέχρι την Ινδία, με πιο επιρρεπείς περιοχές, κυρίως αυτές στον Ινδικό Ωκεανό, το κανάλι της Μοζαμβίκης, την Αραβική Θάλασσα και τον Κόλπο του Άντεν. Λαμβάνοντας υπόψη τις τεράστιες θαλάσσιες εκτάσεις που «βασιλεύει» η πειρατεία, η ασφάλιση του πλοίου και του φορτίου είναι η μοναδική λύση, διότι όταν αναλαμβάνει την προστασία μία επαγγελματική ομάδα ασφάλειας, τότε τα αποτελέσματα θα είναι ικανοποιητικά και αποδοτικά για τον κάθε ενδιαφερόμενο που θέλει να μεταφέρει το φορτίο του.
Ζούνε «αγκαλιά» με τον κίνδυνο…
Η ανάγκη για προστασία των πλοίων, είχε ξεκινήσει πολύ παλιότερα, όταν μαίνονταν στον κόλπο του Περσικού ο Περσο-Ιρακινός πόλεμος. Τότε βέβαια, η «πειρατείες» ήταν στρατιωτικού τύπου και η ναυσιπλοΐα στην περιοχή ήταν μια πολύ επικίνδυνη πράξη. Σήμερα οι καταστάσεις έχουν αλλάξει και διάφορες οικογένειες από την Αφρική, τη Σομαλία κυρίως, την έχουν αναγάγει σε ένα πολύ προσοδοφόρο επάγγελμα. Στην πιάτσα, τους αποκαλούν «φύλαρχους», γεγονός που παραπέμπει σε άτακτους και ανεκπαίδευτους πολίτες.
Η θέα δε των ξύλινων ταχύπλοων κάνει πολλούς να πιστεύουν ότι πρόκειται για «ερασιτέχνες» που στην απόγνωσή τους προσπαθούν να καταλάβουν πλοία, με σκοπό να πουλήσουν το εμπόρευμά τους, ή να ζητήσoυν λύτρα για την επιστροφή του.
Οι μεγάλες εφοπλιστικές εταιρείες για να έχουν πλέον το κεφάλι τους ήσυχο, υπογράφουν με την εταιρία security, ένα συμβόλαιο το οποίο περιλαμβάνει την μισθοδοσία των ανδρών και το κέρδος της εταιρείας βεβαίως. Ο μισθός ενός άνδρα που αποφασίζει να εργαστεί ως φρουρός σε πλοία, ανέρχεται σε 3.000 με 3.500 ευρώ για την αποστολή, η οποία διαρκεί συνήθως από 12 μέρες ως τρεις εβδομάδες. Το συνολικό κόστος για το κάθε ταξίδι, ανέρχεται για τη διαχειρίστρια εταιρεία του πλοίου σε 50.000 ευρώ!
Στις περισσότερες των περιπτώσεων δε χρειάζεται καν να παρέμβουν οι «μισθοφόροι», καθώς δύσκολα οι πειρατές «χτυπούν» μόλις αντιληφθούν ότι στο πλοίο επιβαίνουν πάνοπλοι σαν... «αστακοί» άντρες ασφαλείας.
H κατάσταση με την πειρατεία ειδικά στα ανοικτά της Σομαλίας γίνεται ολοένα και χειρότερη. Από τον κόλπο του Άντεν περνούν ετησίως περίπου 25.000 πλοία από τα οποία περίπου τα 7.000 έως 8.000 είναι ελληνικά. Μέσα στο 2013 έγιναν περισσότερες από 200 επιθέσεις πειρατών με καταλήψεις 22 πλοίων κρατώντας ομήρους περισσότερους από 400 ναύτες.
Παρουσιάζεται αύξηση μεγαλύτερη του 30% σε σχέση με τις προηγούμενες χρονιές. Τουλάχιστον 2.000 πειρατές καραδοκούν στα στενά του Άντεν και η οργάνωσή τους ολοένα βελτιώνεται.
Σε διεθνές επίπεδο, έχουν δραστηριοποιηθεί το τελευταίο χρονικό διάστημα περίπου 125 εταιρείες ναυτιλιακής ασφάλειας που προσφέρουν προστασία από Σομαλούς πειρατές. Στην Ελλάδα δραστηριοποιούνται σήμερα σε αυτόν τον τομέα επίσημα περισσότερες από πέντε εταιρείες και αναμένεται να εμφανιστούν και άλλες.
Οπως αναφέρουν και οι ίδιες οι εταιρείες καθημερινά δέχονται βροχή βιογραφικών από ανθρώπους που θέλουν να ασχοληθούν ως φρουροί πλοίων, όμως πάντα γίνεται μία αυστηρή αξιολόγηση, αφού δεν μπορεί ο καθένας να αναλάβει ένα τέτοιο ρίσκο και μία τέτοια αποστολή. Όσοι απασχολούνται, όλοι έχουν υπηρετήσει στα ΟΥΚ και έχουν αντίστοιχη εκπαίδευση. Επίσης ακολουθούν πολυήμερη εκπαίδευση και πιστοποιούνται στο έργο προστασίας των πλοίων από τους πειρατές.
Σύμφωνα με στοιχεία των ελληνικών εταιρειών ναυτιλιακής ασφάλειας, σε κανένα από τα πλοία που είχαν ένοπλους φρουρούς δε σημειώθηκε πειρατεία.