«Οὗτος ὡς καλός στρατιώτης … οὐκ ἠλέησε τό σκεῦος τό πήλινον τό ἑαυτοῦ, ἀλλὰ γυμνόν ἀνεχάλκευσεν».
Ἀνάμεσα στούς μάρτυρες τῆς Ἐκκλησίας μας ἐξέχουσα θέση κατέχει ὁ ἑορταζόμενος σήμερα καί τιμώμενος ἰδιαιτέρως ἀπό τόν στρατό μας ὡς προστάτης καί φύλαξ, ἅγιος μεγαλομάρτυς καί τροπαιοφόρος Γεώργιος.
Καί τή θέση αὐτή δέν τήν κατέχει ἀδικαιολόγητα, διότι ὁ ἅγιος Γεώργιος ὑπῆρξε ὄντως καλός καί γενναῖος στρατιώτης πού διακρίθηκε καί ξεχώρισε στήν ὑπηρεσία τοῦ ρωμαϊκοῦ στρατοῦ τόσο γιά τήν ἀνδρεία του ὅσο καί γιά τή στρατιωτική του ἰδιοφυΐα, ὥστε παρά τό νεαρό τῆς ἡλικίας του νά τιμηθεῖ μέ ὑψηλές διακρίσεις καί ἀξιώματα ἀπό τόν αὐτοκράτορα Διοκλητιανό.
Ὅμως δέν ὑπῆρξε μόνο καλός στρατιώτης τοῦ ἐπιγείου βασιλέως, ὑπῆρξε καλός στρατιώτης καί τοῦ ἐπουρανίου βασιλέως Χριστοῦ, γιατί διακρίθηκε καί στόν πνευματικό ἀγώνα κατά τῶν πειρασμῶν καί τῆς ἁμαρτίας καί φύλαξε τήν ψυχή καί τό σῶμα του καθαρά ἀπό τούς ρύπους της χάριν τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ. Συγχρόνως ὅμως ὁμολόγησε μέ θάρρος τόν Χριστό καί κατόρθωσε νά νικήσει καί νά συντρίψει τούς ὑπερασπιστές τῶν εἰδώλων καί τῆς πλάνης του καί νά ἀναδειχθεῖ καί στό πεδίο αὐτό νικητής καί τροπαιοφόρος.
Ἄν θέλουμε νά μάθουμε, ἀδελφοί μου, τόν τρόπο μέ τόν ὁποῖο κατόρθωσε ὁ ἑορταζόμενος ἅγιος Γεώργιος νά θριαμβεύσει τόσο κατά τῶν ὁρατῶν ἐχθρῶν ὅσο καί κατά τῶν ἀοράτων, τόσο δηλαδή ὡς στρατιώτης τοῦ ρωμαϊκοῦ στρατοῦ ὅσο καί ὡς πνευματικός ἀγωνιστής, ἄς ἀναζητήσουμε τήν ἀπάντηση στόν στίχο τοῦ δοξαστι-κοῦ τῶν αἴνων τῆς σημερινῆς ἑορτῆς, τόν ὁποῖο προέταξα τῆς ὁμιλίας μου.
«Οὗτος ὡς καλός στρατιώτης … οὐκ ἠλέησε τό σκεῦος τό πήλινον τό ἑαυτοῦ, ἀλλὰ γυμνόν ἀνεχάλκευσεν».
Ὁ ἱερός ὑμνογράφος δέν κάνει διάκριση στό σημεῖο αὐτό μεταξύ τῶν δύο πολέμων στούς ὁποίους στρατεύθηκε ὁ ἅγιος, γιατί θεωρεῖ ὅτι καί γιά τούς δύο πολέμους ἰσχύει ὁ ἴδιος τρόπος. Ὁ καλός στρατιώτης ὀφείλει νά μήν λυπᾶται νά ταλαιπωρήσει τό σῶμα του, νά μή διστάζει νά τό ὑποβάλλει σέ γυμνάσια καί δοκιμασίες προκειμένου νά σκληραγωγηθεῖ καί νά ἀσκηθεῖ γιά νά ἀντέχει στίς κακουχίες τοῦ πολέμου, καί νά μήν ὑπολογίζει ὅσα μπορεῖ καί χρειάζεται νά ἀντιμετωπίσει γιά νά φθάσει στή νίκη.
Ὅποιος στρατεύεται, δεσμεύεται νά εἶναι πάντοτε ἕτοιμος καί πρόθυμος νά ἀντιμετωπίσει τόν ἐχθρό. Καί δέν μπορεῖ νά εἶναι ἕτοιμος αὐτός πού ἔχει συνηθίσει τό σῶμα του στήν ἄνεση, τήν τρυφή, τή διασκέδαση, τή ραθυμία καί τή χαλαρότητα. Ὁ πόλεμος εἶναι ἀγώνας σκληρός, πού θέλει στρατιῶτες ἀφοσιωμένους στόν στόχο τους καί ἀποφασισμένους γιά τή νίκη· πού θέλει στρατιῶτες ἀποφασισμένους νά θυσιάσουν τόν ἑαυτό τους, τήν καλοπέρασή τους, τήν εὐκολία τους καί νά ἀγωνισθοῦν ἀκόμη καί στίς πιό ἀντίξοες συνθῆκες.
Καί γιά νά τό ἐπιτύχει αὐτό ὁ στρατιώτης πρέπει νά εἶναι σκληραγωγημένος καί στό σῶμα καί στήν ψυχή· πρέπει νά μήν ὑπολογίζει τόν ἑαυτό του καί τίς συνέπειες πού ἔχει γι᾽ αὐτόν ἡ μάχη, ἀλλά τό ἀποτέλεσμα πού θά ἔχει καί τό κοινό καλό. Πρέπει ἀκόμη νά ἐφαρμόζει αὐτό πού συστήνει ὁ ἀπόστολος Παῦλος ἀναφερόμενος στόν «καλό στρατιώτη Ἰησοῦ Χριστοῦ». Τί λέγει, λοιπόν; «οὐδείς στρατευόμενος ἐμπλέκεται ταῖς τοῦ βίου πραγματείαις ἵνα τῷ στρατολογήσαντι ἀρέσει». Κανένας, δηλαδή, στρατιώτης δέν ἐμπλέκεται μέ τίς βιωτικές ἐνασχολήσεις καί μέριμνες πού μπορεῖ νά τόν κάνουν νά ξεχάσει τήν ἀποστολή του, ὅπως τήν ξέχασαν οἱ σύντροφοι τοῦ Ὀδυσσέα παρασυρμένοι ἀπό τίς Σειρῆνες, ἀλλά πρέπει νά φροντίζει νά ἀνταποκρίνεται στίς προσδοκίες καί στίς ἀπαιτήσεις τοῦ ἀρχηγοῦ του, ὥστε νά εἶναι ἐπιτυχημένος στρατιώτης, χρήσιμος καί κατάλληλος γιά τή νίκη.
Ἕνας τέτοιος στρατιώτης ἦταν καί ὁ προστάτης σας ἅγιος Γεώργιος, προετοιμασμένος κατάλληλα γιά τή νίκη καί στόν ἐπίγειο πόλεμο καί στόν πνευματικό πόλεμο, καί ἀφοσιωμένος στόν σκοπό γιά τόν ὁποῖο εἶχε στρατευθεῖ. Γι᾽ αὐτό καί κατόρθωσε νά νικήσει καί στούς δύο πολέμους πού διεξήγαγε καί νά δοξασθεῖ ὄχι μόνο στή γῆ ἀλλά καί στόν οὐρανό.
Τιμῶντας σήμερα τή μνήμη του ἄς ἀκολουθήσουμε ὅλοι, καί οἱ στρατευμένοι στόν ἐπίγειο στρατό ἀλλά καί ὅλοι ὅσοι ὡς μέλη τῆς Ἐκκλησίας εἴμαστε στρατευμένοι στόν πνευματικό ἀγώνα, τό παράδειγμά του γιά νά ζοῦμε καί νά ἀγωνιζόμασθε πάντοτε ὑπό τήν προστασία τοῦ ἑορταζομένου ἁγίου μεγαλομάρτυρος Γεωργίου.
Ἀνάμεσα στούς μάρτυρες τῆς Ἐκκλησίας μας ἐξέχουσα θέση κατέχει ὁ ἑορταζόμενος σήμερα καί τιμώμενος ἰδιαιτέρως ἀπό τόν στρατό μας ὡς προστάτης καί φύλαξ, ἅγιος μεγαλομάρτυς καί τροπαιοφόρος Γεώργιος.
Καί τή θέση αὐτή δέν τήν κατέχει ἀδικαιολόγητα, διότι ὁ ἅγιος Γεώργιος ὑπῆρξε ὄντως καλός καί γενναῖος στρατιώτης πού διακρίθηκε καί ξεχώρισε στήν ὑπηρεσία τοῦ ρωμαϊκοῦ στρατοῦ τόσο γιά τήν ἀνδρεία του ὅσο καί γιά τή στρατιωτική του ἰδιοφυΐα, ὥστε παρά τό νεαρό τῆς ἡλικίας του νά τιμηθεῖ μέ ὑψηλές διακρίσεις καί ἀξιώματα ἀπό τόν αὐτοκράτορα Διοκλητιανό.
Ὅμως δέν ὑπῆρξε μόνο καλός στρατιώτης τοῦ ἐπιγείου βασιλέως, ὑπῆρξε καλός στρατιώτης καί τοῦ ἐπουρανίου βασιλέως Χριστοῦ, γιατί διακρίθηκε καί στόν πνευματικό ἀγώνα κατά τῶν πειρασμῶν καί τῆς ἁμαρτίας καί φύλαξε τήν ψυχή καί τό σῶμα του καθαρά ἀπό τούς ρύπους της χάριν τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ. Συγχρόνως ὅμως ὁμολόγησε μέ θάρρος τόν Χριστό καί κατόρθωσε νά νικήσει καί νά συντρίψει τούς ὑπερασπιστές τῶν εἰδώλων καί τῆς πλάνης του καί νά ἀναδειχθεῖ καί στό πεδίο αὐτό νικητής καί τροπαιοφόρος.
Ἄν θέλουμε νά μάθουμε, ἀδελφοί μου, τόν τρόπο μέ τόν ὁποῖο κατόρθωσε ὁ ἑορταζόμενος ἅγιος Γεώργιος νά θριαμβεύσει τόσο κατά τῶν ὁρατῶν ἐχθρῶν ὅσο καί κατά τῶν ἀοράτων, τόσο δηλαδή ὡς στρατιώτης τοῦ ρωμαϊκοῦ στρατοῦ ὅσο καί ὡς πνευματικός ἀγωνιστής, ἄς ἀναζητήσουμε τήν ἀπάντηση στόν στίχο τοῦ δοξαστι-κοῦ τῶν αἴνων τῆς σημερινῆς ἑορτῆς, τόν ὁποῖο προέταξα τῆς ὁμιλίας μου.
«Οὗτος ὡς καλός στρατιώτης … οὐκ ἠλέησε τό σκεῦος τό πήλινον τό ἑαυτοῦ, ἀλλὰ γυμνόν ἀνεχάλκευσεν».
Ὁ ἱερός ὑμνογράφος δέν κάνει διάκριση στό σημεῖο αὐτό μεταξύ τῶν δύο πολέμων στούς ὁποίους στρατεύθηκε ὁ ἅγιος, γιατί θεωρεῖ ὅτι καί γιά τούς δύο πολέμους ἰσχύει ὁ ἴδιος τρόπος. Ὁ καλός στρατιώτης ὀφείλει νά μήν λυπᾶται νά ταλαιπωρήσει τό σῶμα του, νά μή διστάζει νά τό ὑποβάλλει σέ γυμνάσια καί δοκιμασίες προκειμένου νά σκληραγωγηθεῖ καί νά ἀσκηθεῖ γιά νά ἀντέχει στίς κακουχίες τοῦ πολέμου, καί νά μήν ὑπολογίζει ὅσα μπορεῖ καί χρειάζεται νά ἀντιμετωπίσει γιά νά φθάσει στή νίκη.
Ὅποιος στρατεύεται, δεσμεύεται νά εἶναι πάντοτε ἕτοιμος καί πρόθυμος νά ἀντιμετωπίσει τόν ἐχθρό. Καί δέν μπορεῖ νά εἶναι ἕτοιμος αὐτός πού ἔχει συνηθίσει τό σῶμα του στήν ἄνεση, τήν τρυφή, τή διασκέδαση, τή ραθυμία καί τή χαλαρότητα. Ὁ πόλεμος εἶναι ἀγώνας σκληρός, πού θέλει στρατιῶτες ἀφοσιωμένους στόν στόχο τους καί ἀποφασισμένους γιά τή νίκη· πού θέλει στρατιῶτες ἀποφασισμένους νά θυσιάσουν τόν ἑαυτό τους, τήν καλοπέρασή τους, τήν εὐκολία τους καί νά ἀγωνισθοῦν ἀκόμη καί στίς πιό ἀντίξοες συνθῆκες.
Καί γιά νά τό ἐπιτύχει αὐτό ὁ στρατιώτης πρέπει νά εἶναι σκληραγωγημένος καί στό σῶμα καί στήν ψυχή· πρέπει νά μήν ὑπολογίζει τόν ἑαυτό του καί τίς συνέπειες πού ἔχει γι᾽ αὐτόν ἡ μάχη, ἀλλά τό ἀποτέλεσμα πού θά ἔχει καί τό κοινό καλό. Πρέπει ἀκόμη νά ἐφαρμόζει αὐτό πού συστήνει ὁ ἀπόστολος Παῦλος ἀναφερόμενος στόν «καλό στρατιώτη Ἰησοῦ Χριστοῦ». Τί λέγει, λοιπόν; «οὐδείς στρατευόμενος ἐμπλέκεται ταῖς τοῦ βίου πραγματείαις ἵνα τῷ στρατολογήσαντι ἀρέσει». Κανένας, δηλαδή, στρατιώτης δέν ἐμπλέκεται μέ τίς βιωτικές ἐνασχολήσεις καί μέριμνες πού μπορεῖ νά τόν κάνουν νά ξεχάσει τήν ἀποστολή του, ὅπως τήν ξέχασαν οἱ σύντροφοι τοῦ Ὀδυσσέα παρασυρμένοι ἀπό τίς Σειρῆνες, ἀλλά πρέπει νά φροντίζει νά ἀνταποκρίνεται στίς προσδοκίες καί στίς ἀπαιτήσεις τοῦ ἀρχηγοῦ του, ὥστε νά εἶναι ἐπιτυχημένος στρατιώτης, χρήσιμος καί κατάλληλος γιά τή νίκη.
Ἕνας τέτοιος στρατιώτης ἦταν καί ὁ προστάτης σας ἅγιος Γεώργιος, προετοιμασμένος κατάλληλα γιά τή νίκη καί στόν ἐπίγειο πόλεμο καί στόν πνευματικό πόλεμο, καί ἀφοσιωμένος στόν σκοπό γιά τόν ὁποῖο εἶχε στρατευθεῖ. Γι᾽ αὐτό καί κατόρθωσε νά νικήσει καί στούς δύο πολέμους πού διεξήγαγε καί νά δοξασθεῖ ὄχι μόνο στή γῆ ἀλλά καί στόν οὐρανό.
Τιμῶντας σήμερα τή μνήμη του ἄς ἀκολουθήσουμε ὅλοι, καί οἱ στρατευμένοι στόν ἐπίγειο στρατό ἀλλά καί ὅλοι ὅσοι ὡς μέλη τῆς Ἐκκλησίας εἴμαστε στρατευμένοι στόν πνευματικό ἀγώνα, τό παράδειγμά του γιά νά ζοῦμε καί νά ἀγωνιζόμασθε πάντοτε ὑπό τήν προστασία τοῦ ἑορταζομένου ἁγίου μεγαλομάρτυρος Γεωργίου.
.jpg)
.jpg)
